Özbek şairi Baba Rahîm’in şiirlerinden oluşan eseri. Baba Rahîm Meşreb veya Şâh Meşreb, gençliğinde derviş gibi bir yaşam sürmüş olmasından dolayı onun divanı, "Dîvâne-i Meşreb" ve “Meşreb-i Dîvâne” şeklinde meşhur olmuştur. Meşreb, klasik şiir geleneğine hakim bir şairdir. Doğu’nun önde gelen tüm şairlerinin mirasın almış ve tecrübelerinden istifade etmiştir. Kendinden önceki şairlere nazire yazmış, şiirlerini tahmis ve tazmin etmiştir. Şairin divanı gazel, müstezat, murabba, muhammes ve müseddeslerden müteşekkildir. Dîvân-ı Meşreb’deki şiirleri  eleştirel şiirler, aşk şiirleri ve sufî-tasavvufî şiirler başlıkları altında üç grupta değerlendirmek mümkündür. 

Meşreb Dîvânı'nın yedi nüshası tespit edilmiştir. Üç nüshası Taşkent Ebu Reyhan Birunî Şarkşinaslık Enstitüsü Elyazmaları Bölümünde 225, 5722 ve 5940 numaralarda kayıtlıdır. Şahsi kütüphanelerde dört divan nüshası vardır. Meşreb Dîvânı, V. Rahmanov ve K. İsrailov tarafından Devan adıyla 1980’de; Celaliddin Yusufov tarafından Baba Rahim Meşreb-Mihribanım Kaydasen adıyla 1990’da Kiril ve Arap harfleriyle yayımlanmıştır. Ayrıca şiirler 1910’da Taşkent’te ve 1915’te Semerkant’ta Rusçaya çevrilerek basılmıştır. Martin Hartmann da 1905 yılında Berlin’de Baba Rahim Meşreb’in şiirleri üzerine bir inceleme neşretmiştir. 

Meşreb Dîvânı şimdiye kadar yeni Türk alfabesine aktarılmamıştır.

Şairin biyografisi için bkz. "Meşreb, Baba Rahîm". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mesreb-baba-rahim