Edirneli Mustafa Efendi’nin “Kabûlî” mahlasıyla yazdığı şiirlerinin bulunduğu eserdir. Mürettep olan Dîvân’da 6 kasîde, 11 mesnevî, 1 terkib-i bend, 1’i Arapça-Türkçe 14 murabba, 3 muhammes, 4 tahmis, 1’i Arapça 3 müseddes, 1 müsemmen, 103 gazel, 7 kıta, 4 nazm bulunmaktadır.

Kabûlî, XIX. asırda bir cereyan hâlinde mevcut olan “Türkî-i Basît” hareketinden de büyük ölçüde etkilenmiştir. Zira Dîvân'ında kullandığı dil, sade, gösterişten uzak, anlaşılır ve İstanbul Türkçesi'ne yakındır. Arapça ve Farsça terkipleri gerekmedikçe kullanmamıştır. Allah aşkı, Hz. Peygamber ve Sünnet'ine ittiba, Hulefâ-yı Râşidîn, mürşid, hilâfet tâcı, melâmet, mescid, ibâdet, fırka-i dâlle-fırka-ı nâciye, nakîb, necib, rakib, ebdâl, evtâd-ı imâmân, kutb-ı âlem, dil-i dânâ, şerîat-tarîkat-hakîkat-mârifet, cem‘-fark ve cezbe-sahv, zikre müdâvemet, anâsır-ı erbaa, namaz-oruç-velî, aşk-mâsivâ, pervâne, def-raks, sevgi-muhabbet, vuslat, vahdet-i vücûd, postnişînlik, semâ‘ Dîvân’da işlenen konulardan bazılarıdır. O, Dîvân’ında, başta kendisinin mensup olduğu Rifâiyye tarîkatının pîri Ahmed Rifâî olmak üzere, Muhyiddin İbnü’l-Arabî, Mevlânâ Celâleddin Rûmî, Şeyh Sadreddin Konevî, Şeyh Sa‘deddin Cebâvî, Şeyh Ömer Halvetî, Seyyid Ahmed Bedevî, Şeyh İbrâhim Desûkî, Şeyh Bahâeddin Nakşbend, Dede Ömer Rûşenî, İbrâhim Gülşenî, İbrâhim Zâhid Geylânî, Hacı Bektâş-ı Velî, Şeyh Hüsâmeddin Uşşâkî, Şeyh Azîz Mahmûd Hüdâyî, Şeyh Abdülkâdir Geylânî, Cüneyd-i Bağdâdî, Dâvûd-ı Tâî, Ma‘rûf-ı Kerhî, Habîb-i Acemî ve Hasan-ı Basrî gibi meşhur sûfî şahsiyetlerden de bahsetmiştir. Dîvân’ın Türkiye kütüphanelerinde birçok nüshası olup üzerinde iki yüksek lisans tezi hazırlanmıştır (Bolat 2005; Gemici 2021). Selami Şimşek tarafından ise Süleymaniye Kütüphanesi nüshası esas alınmak ve diğer bazı nüshalarından da istifade edilmek suretiyle Latin harflerle neşredilmiştir (2013: 70-231).

Şâirin biyografisi için bk. "Kabûlî, Mustafa". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/kabuli-mustafa