Yazmış olduğu şiirlerde İlmî mahlasını kullanan şairin şiirlerini ihtiva eden eser. İlmî Dîvânı’nın bilinen tek nüshası, Süleymaniye Kütüphanesinde “Halet Efendi 166” arşiv numarasıyla kayıtlıdır. Mürettep hâldeki bu Dîvân’da 1 mesnevi, 33 kaside, 8’i Farsça 165 gazel, 1 terci-i bend, 1 terkib-i bend, 1 tahmis, 20 kıt’a ve 12 rubai olmak üzere toplam 234 manzume bulunmaktadır. Eser üzerinde iki adet yüksek lisans tez çalışması yapılmıştır (Oğuz 2002, Çetinkaya 2003).

İyi bir âlim ve mutasavvıf olarak tanınan İlmî; Arapça, Farsça ve Türkçe olmak üzere üç dilde şiirler yazan bir şairdir. Mevlevî kökenli bir şair olmasına rağmen yazmış olduğu şiirlerde tasavvufî duygulara yer vermemiş; daha çok âşıkane ve rindane duyguları terennüm etmiştir. Sade bir dilin hâkim olduğu şiirlerinin dikkat çeken en bariz vasfı, Bâkî üslubuyla kaleme alınmış olmasıdır.

Şairin biyografisi için bk. “İlmî, İlmî Dede”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ilmi-ilmi-dede.