Nûrî mahlaslı 18. yüzyıl şairi Priştineli Beg-zâde Nureddin’in şiirlerini ihtiva eden eseri. Şairin iki Dîvân'ı vardır. İstanbul’da yazdığı şiirlerden oluşan ilk Dîvân’ı eşkıya tarafından çalınınca, beş aylık bir sürede yeni şiirler yazarak, ikinci Dîvân’ını meydana getirmiştir. Bu Dîvân’ın eksiksiz bir nüshası henüz elimize geçmemiştir. Eldeki tek nüshada, yalnızca kaside ve gazeller yer alır. Dîvân'ın yayımlanan metninde, kaside nazım şekliyle yazılmış beş şiir vardır. Bunlardan ilk ikisi, na’t türündedir. Üçüncüsü, III. Selim’in 1789’da tahta çıkışı münasebetiyle yazılmış bir cülusiyyedir. Dördüncü ve beşinci kasideler ise, musiki terimleri ile örülü, kâr-ı nâtık şeklinde kaleme alınmış manzumelerdir. Eserde 105 gazel bulunmaktadır (Egüz 2021).

Dîvân’daki şiirlerin dili, devrine göre sadedir. Şair, ilk Dîvân’ındaki şiirlerin çoğunu gurbetteyken yazdığı için, o Dîvân’da gurbet ve ayrılık şiirleri büyük bir yekun tutmaktaydı (Egüz 2020). İkinci Dîvân’da da zaman zaman ayrılıkla ilgili şiirlere rastlanır; fakat bunların sayısı ilk Dîvân’daki kadar fazla değildir.  Şiirlerin çoğu âşıkânedir. Ayrıca malın mülkün, makamın ve mevkinin geçici olduğunu dile getiren hikemî şiirler de vardır. İlk Dîvân’da olduğu gibi, bu eserde de şairin kendi hayatının tesiri hissedilir.

Dîvân’ın bilinen tek nüshası, Princeton Üniversitesi Kütüphanesi’nin İslamî Yazmalar Katalogu’nda Garrett Collection 2048Y numarada “Makâlât” ismiyle kayıtlıdır. 52 varaktan oluşan bu nüsha, ikinci Dîvân’dan seçilen şiirlerden oluşur. İlk 28 varakta Priştineli Beg-zâde Nureddin’in, geri kalan kısımda ise Bağdatlı Rûhî’nin şiirleri vardır. 1789 yılında istinsah edilen ve baş kısmında şairin yazdığı bir giriş bölümü bulunan bu nüsha, müellif hattıdır. Esra Egüz, bu Dîvân üzerine bir tanıtma yazısı yazdıktan sonra (2015), eserin metnini günümüz Türkçesine çevirisi ile birlikte yayımlamıştır (2021).

Şairin biyografisi için bkz. “Nûrî, Priştineli Beg-zâde”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü.  http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nuri-pristineli-begzade