Kütahyalı Mustafa Azbî Baba’nın (ö. 1747) üstadı Niyâzî-i Mısrî’nin (d. 1618 / ö. 1694) Dîvân-ı İlâhiyât’ında yer alan gazellerini tahmis ettiği eseri. Yazılış tarihi bilinmemekle birlikte eserin çeşitli kütüphanelerde yazma nüshaları mevcut olup en eski nüsha cemaziyelevvel 1243 (1847) tarihinde Üsküdarlı Seyyid Ali Rıza Baba tarafından istinsah edilmiştir. 222 sayfa olan bu nüsha Millî Kütüphane Yz. A. 2628 numarada kayıtlıdır. Ayrıca eser daha sonra Tahmîs-i Derviş Azbî - Dîvân-ı Mısrî Efendi başılığıyla 1284 (1867) yılında Rıza Efendi‘nin Taş Destgâh‘ında basılmış olup 130 sayfadır.

Yazma nüshada 140 şiir bulunurken taşbasmasında 142 şiir mevcuttur. Eser üzerinde Raşit Keskin tarafından Tahmîs-i Derviş Azbî Dîvân-ı Mısrî Efendi’nin Karşılaştırmalı Tahlili başlıklı bir yüksek lisans tezi hazırlanmıştır. Bunun dışında eser yeni harflerle İsmail Hakkı Altuntaş tarafından internet ortamında yayımlanmıştır.

Mustafa Azbî’nin eseri bütün bir divanı tahmis etmiş olmasından dolayı müstesna bir yere sahiptir ve Türk Edebiyatında tek örnektir (Tatçı 1990: 45). Bu durum Niyâzî-i Mısrî’nin Bektaşî meşrep bir şair olan Azbî üzerindeki etkisini gösterir. Eserde, Mısrî’nin aruzlu gazellerinin yanında hece ölçülü gazelleri de tahmis edilmiştir. Azbî, tahmis ettiği gazellerin ölçü ve kafiye gibi dış unsurlar yanında dil ve üslup özelliklerine de uymuştur (Keskin 2011: 317-318).

Şairin biyografisi için bk. "Azbî Baba, Mustafa, Kütahyalı". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/azbi-baba-mustafa-kutahyali