Son Dönem Melâmîliğine mensup sufi şairlerden Ali Urfî’nin (d. ? – ö. 1305/1887-88) şiirlerinden müteşekkil eseri. Edisyon-kritikli Dîvân metnine göre (Yılmaz 2019) Urfî’nin 127 şiiri tespit edilmiştir. Vezin aksaklıkları ve kusurları da görülen çeşitli aruz kalıplarıyla gazel, murabba ve mesnevi nazım şekillerinin yanı sıra hece ölçüsüyle de söylediği ve genel itibarıyla tevhîd, münâcât, nutuk, ilâhî, medhiye, pendiye, şathiye, devriye gibi edebî türler altında değerlendirilebilecek şiirlerinde arifane üslup hakimdir. Muhteva açısından ise dinî unsurlar da yer almakla birlikte şiirleri ağırlıklı olarak genelde tasavvuf özelde de melâmet ilke ve esasları ile irtibatlı hususları içermektedir. Bu bağlamda Ali Urfî’nin şiirlerinde; Allah, zât, sıfât, efʻâl, esmâ, mâ-sivâ, manâ, sûret, hâl-kâl, kul, tevhîd, vahdet, kesret, nûr-i/hakîkat-i Muhammedî, yaratılış, hüviyyet, inniyyet, devr, melâmet, aşk, seyr ü sülûk, menâzil, mürşid-i kâmil, mürit, tecellî, taʻayyunât, avâlim, mevt, cemʻ, fark, zühd, ihlâs, fenâ, bekâ, şühûd, telvîn, temkîn, variyyet, fakr, firkat, vuslat, keşf, zâhir, bâtın, kalb/gönül, zikir, nefs, zâhid, sûfî, cennet, cehennem, dünyâ, ukbâ, şirk, kâfir, imân, şerîat, tarîkat, hakîkat, marifet, amel, terk, kayd, Hz. Muhammed, Hz. Âdem, Hz. Hızır-Mûsâ, Hz. Yûsuf, Hz. İbrâhîm-Hz. İsmâil, Hallâc-ı Mansûr, Niyâzî-i Mısrî, Muhammed Nûru’l-Arabî gibi dinî, tasavvufi, ahlaki unsurlara, bu unsurlarla ilintili konulara ve şahıslara doğrudan ya da dolaylı olarak yer verdiği görülmektedir.

Dîvân'ın; İBB Atatürk Kitaplığı, Osman Ergin Yazmaları 527/1, 830/3 ve Süleymaniye Kütüphanesi, Yazma Bağışlar 7724 demirbaş numaraları olmak üzere üç nüshasının tespit edildiği belirtilmiştir. Ayrıca bazı mecmualarda dağınık olarak da (Örnek için bk. İBB Atatürk Kitaplığı, Osman Ergin Yazmaları, 371, 137a-138a; 1958/6, 62b-63a) Ali Urfî’nin şiirlerine rastlanmıştır (Yılmaz 2019: 498-501).

Şairin biyografisi için bk. “Ali Urfî Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ali-urfi-efendi