Abdulahad Nûrî’nin şiirlerini ihtiva eden eser, şairin kullandığı Nûrî mahlasıyla oluşturulmuştur. Kütüphane ve kaynaklarda 30’dan fazla eseri olan Nûrî’nin Türkçe yazılan Dîvân’ı, şairin tek manzum eseridir. Kaynaklarda Dîvân-ı İlâhîyât ve Risâle-i İlâhîyât isimleriyle geçen eserin kütüphanelerde çok sayıda yazma nüshası bulunmaktadır (Akkaya 2003: 105). Dîvân şiiri geleneği bağlamında mürettep bir özellik göstermeyen eserde "kaside, murabba, muhammes, müseddes, tesdis, terci-i bend, gazel, kıta, nazm, müfret" gibi divan şiirinin nazım şekilleriyle halk şiirine ait koşma nazım şekli kullanılmıştır. Şiirlerin 145’i aruzla 9’u da heceyle yazılmıştır. Arûzun 18 farklı kalıbıyla hecenin 4 ayrı kalıbı şiirlerde ölçüyü oluşturan unsurlardandır. Şiirin ahenk ve müzikalitesini oluşturan kafiye seçiminde daha ziyade tam uyağın etkili olduğu görülmektedir. Dize içi kafiyelendirmelerle musammat yapılara da tesadüf edilen eserde kafiyeyi oluşturan sözcük türü seçiminde Dîvân şiiri geleneğinden uzak bir görüntü göze çarpar.

Manzumelerin toplamı 156’yı bulan eserin başında kısa bir mukaddime de vardır. Söz konusu mukaddimede Arapça hamdele ve salvelenin ardından şairleri öven ve şiirin hikmet olduğunun ispatı için söylenen referans hadislere yer verilir.

Şiirlerin çoğu ilahi nazım türüyle yazılmasına karşın eserde tevhit, münacat, naat, sitayiş, nasihat ve tenkidi merkeze alan nazım türü çeşitliliğine de rast gelinir. Şiirler genel olarak "seyr u sülûk, aşk, varoluş, ahlâk ve tenkide dayalı sosyal konular" şeklinde başlıklandırılabilir. Verilen tüm bu konulara referans teşkil etmesi için âyet, hadis, atasözü ve kelâm-ı kibarlardan istifade edilmiştir.

Eserin genelinde halkın anlayabileceği sadelikte bir Türkçe kullanımını görmek mümkün olsa da tasavvufî terminolojinin remzî ifadeleri zaman zaman okuyucuyu zorlayabilir. Ayrıca dil unsurları ve bileşenleri açısından 17. yüzyıl geçiş devri Türkçesinin pek çok özelliğine eser şahitlik eder. 

Aziz Mahmud Hüdâyî, Niyâzî-i Mısrî gibi isimlerin şiirlerinde görülen Yunusça söyleyiş ve tevhidî düşünce Abdülahad Nȗrî'de de görülür (1999). Aynı zamanda mutasavvıf diğer şairler gibi çok sayıda ilahi formundaki şiiri de bestelenmiştir (2010).

Abdulahad Nûrî Dîvânı'nın tespit edilebilen 19 nüshası bulunmaktadır. Bu nüshalardan Süleymaniye Kütüphanesi, Hasan Hüsnü Paşa Bölümü 1039 ve İstanbul Üniversitesi, Merkez Kütüphanesi 510/1’dekiler istinsah tarihi olarak en eskileridir (Baz, 2004: 247). Eserle ilgili Nilüfer Çelik bir yüksek lisans çalışmasını hazırlamıştır (1999). Ali Osman Coşkun (2001) ve Hüseyin Akkaya (2003) metni yayımlamışlardır.

Şairin biyografisi için bk. "Nȗrî, Abdülahad". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nuri-abdulahad