17. yüzyıl şairlerinden Üsküdarlı Tâlib’in şiirlerini ihtiva eden eser. Tâlib Dîvânı’nda dörtlüklerden müteşekkil 71 ilahi, beyit sayısı üç ile beş arasında değişen 15 gazel olmak üzere toplamda 86 manzume bulunmaktadır.

Mutasavvıf bir şair olan Üsküdarlı Tâlib, ilahilerinin hepsini hece ölçüsüyle yazmış; hatta birkaç gazelini de bu ölçüyle tanzim etmiştir. Şair, bütün tekke şairlerinde olduğu gibi manzumelerinde şekle önem vermemiştir. Bu yüzden aruzla yazdığı manzumelerinde görülen kusurlar heceyle yazdıklarında da kaşımıza çıkar. Manzumelerinde tasavvuf ve tarikat terimleriyle günlük konuşma dilini birleştiren şair, sade ve külfetsiz bir dil kullanmıştır. İlahi aşkın insan ruhunda oluşturduğu vecd hâlinin kendini hissettirdiği bu manzumelerde, tasavvuf erbabının seyr ü sülûk yolculuğu işlenmiştir. Hâl böyle olunca bolca kullanılan tasavvuf terminolojisiyle birlikte ayet ve hadis iktibasları da yapılmıştır.

Tâlib Dîvânı’nın İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığında Osman Ergin 807 numarada bulunan tek nüshası üzerinden bir yüksek lisans tezi hazırlanmıştır (Engin 2002).

Şairin biyografisi için bk. “Tâlib, Divitçi-zâde Şeyh Mehmed Tâlib Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/talib-divitcizade-seyh-mehmed-talib