DÎVÂN-I İLÂHİYÂT (HÜDÂYÎ, AZÎZ MAHMÛD)
şiirler
Hüdâyî, Azîz Mahmûd (d. 948/1541 - ö. 1038/1628)

ISBN: 978-9944-237-87-1


Hüdâyî'nin şiirlerini ihtiva eden eseri. Asıl adı 'Mahmud' olan şairin 'Azîz' ön ismi yaşadığı devrin bir saygı ifadesi; son ismi olan Hüdâyî de şeyhi Üftâde tarafından ona verildiği söylenen mahlasıdır. Sayısı 30'u bulan eserlerinden biri de Türkçe yazılmış olan Dîvân’ıdır. Diğer mutasavvıf şairlerin çoğunun divanı gibi onun eseri de Dîvân-ı İlâhiyât şeklinde künyelenmiştir.

Mürettep olmayan eserde 41 gazel, 22 kıt'a, 13 nazım, 20 mesnevi, 126 murabba, 4 muhammes, 2 müseddes, 200 müfret ve hece vezniyle yazılan 59 koşma olmak üzere toplam 487 manzume vardır. Birçok manzume, şekil itibariyle Dîvân şiiri formatını tam olarak yansıtmaz. Bu durum, hem aruz hem de heceyle beslenen tasavvufi divânların karakteristik özelliklerindendir (Tavukçu 2004: 282).  Koşma ve murabba şeklinde yazılanlar, tasavvufî anlam derinliği yönünden diğerlerinden daha etkilidir. Sayısı 200'ü bulan müfretleri; yaşadığı çağ, sosyal hayat ve şiir anlayışına dair birçok değerlendirme  ve eleştiriye sahnedir (Ceylan 2005: 398). Şiirlerinde ilahi, tevhit, münacaat, naat, mevlid,  nasihatnâme, devriye, sitayiş, ramazaniye, şefâatnâme ve devrin sosyal şartlarını tenkit için hicviye nazım türlerinin örneklerine rastlanır. 31'i arûz (en çok mefâ'îlün/mefâ'îlün/fe'ûlün), 59'u da hece vezni ( en çok 7'li) ile oluşturulmuştur. Şiirlerinde redifi daha ziyade ek halinde kullanan şair, kafiyede çoğunlukla tek ses benzerliğine dayanan yarım uyağı tercih etmiştir. Gerek redif gerek kafiye ve gerekse sözcük / sözcük öbeğinde pek çok kez tekrara düşen Hüdâyî, şiirlerinde teşbih, tenasüp, telmih, istiare, tecahül-i ârif, tekrir, istifham, hüsn-i tâlîl ve teşhis gibi edebî sanatları abartısız ve sade yönleriyle kullanmıştır. Dîvân'da, Arapça, Farsça, Türkçe az da olsa Rumca ve Soğdça kelimeler vardır (Akçay 2005: 478). Müstakil Arapça ve Farsça şiirlerin yanında mülemma tarzda  yazılmış manzumeler de azımsanmayacak sayıdadır (Ertan 2005: 459).  

Mutasavvıf bir şair olan Hüdâyî, şiirde sanatlı ve tumturaklı söyleyişten uzak durmuş; şiirini mesajını ulaştırabileceği sade ve anlaşılır zeminli bir yapı üzerine oturtmuştur (Ertan 2005: 452). Tevhit akidesine bağlılığının yanında Yesevî'nin zühd anlayışıyla Yunus'un aşk terennümlerini Hüdâyî şiirinde birlikte görmek mümkündür. Bu cümleden; onun şiirine, tasavvufi heyecanın aşkınlığını itidale ve ölçüye davet eden hep bir züht hali hakimdir (Yılmaz 2016: 37). Bu halin baskın olmasında şairin evvel dönemde müderris ve kadılık yapmasının payı büyük olsa gerektir. Dini ve tasavvufi konuları; âyet, hadis, kıssa, atasözü, deyim ve kelâm-ı kibarlarla destekleyen Hüdâyî, birçok şiirinin aynı zamanda bestecisi de olmuştur (Tansel 1967: 8). Hüdâyî'nin çok yönlü kişiliği -müderris, kadı, vaiz, şeyh, musıkişinas, lâle yetiştiriciliği vb.- (Mazak 2005: 499) şiirlerine konu, üslup ve ifade gücü olarak yansımıştır. 

Şair, gerek muhteva gerekse estetik ve poetik değer olarak kendinden önce İbnü'l- Arabî, Yesevî, Yunus, Hacı Bayram-ı Velî, Hacı Bektaş-ı Velî gibi geleneğe dair isimlerden etkilenmiştir (Ertan 2005: 459). Eserlerinde bu isimlere dair yazılmış medhiye, kaside, tahmis ve nazire olmasa da şiirin estetik değeri ve edasından bunu fark etmek olasıdır. Kendi devrinde ve sonraki devirlerde geleneğe dair pek çok isim tarafından şiirlerine tahmis, şerh ve nazireler yazılmıştır (Tansel 1967: 38-42).

Eserin yurt içi ve yurt dışında yüze yakın yazması bulunmaktadır. Müellif hattı bulunmayan eserin, istinsah tarihi en eski nüshası Süleymaniye Kütüphanesi Hacı Mahmud Efendi Bölümü 2372/2'de kayıtlı harekeli nüshadır (1040/1640). Bundan başka Ankara Milli Kütüphane 4446/2, Konya Yazma Eserler Kütüphanesi 1872/3 ve TBMM Kütüphanesi 194/29-A sayılabilir (Tatçı vd. 2005: 8-10). Şenocak (1970), Tezeren (1985), Tatçı vd. (2005), Yılmaz (2016) ve Bilgin (2021) de eldeki nüshalardan hareketle Dîvân'ı çeviri yazısı olarak yayımlamışlardır. Bunların dışında eserle ilgili iki de yüksek lisans çalışması (Öner 2006, Gençdoğan 2010) yapılmıştır.

Şairin biyografisi için bkz. "Hüdâyî, Aziz Mahmud". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/hudayi-aziz-mahmud

Eserden Örnekler


Gazel

Muhît-i bahr-ı tevhîdi bulup ummân-ı bî-sâhil

Vücûdun katresin mahv et eğer oldunsa ehl-i dil


Şeb-i firkatteki kesret hayâl-i zıldır aldanma

Serâbı ko sarâya bak sarây-ı sırra ol vâsıl


Mecâza bakma ey sâlik hakîkî matlaba azm et

Ki zirâ zıll-ı zâildür ikâmet eylemez âkil


Temevvüc eyleyen deryâya bak emvâca aldanma 

Güneş tâbında çün şebnem bilirsin kim olur zâil


Hüdâyî vahdete bak kim ana mâni değil kesret

Ola mı âfitâba hiç vücûdu zerrenin hâil   (Tatçı-Yıldız 2005: 229).


Gazel

Hâzin-i esrâr-ı lâhût ol ki sultânlık budur

Kenz-i lâ-yefnâya mâlik ol beğim hânlık budur


Tavk-ı tâ'at bağlayıp ifrît-i nefsin boynuna

Âsaf-ı akla ri'âyet kıl Süleymânlık budur


Âdem-i kalb olduğuna mazhar-ı envâr-ı Hak

Secde-i şükr eylemezsen ayn-ı şeytânlık budur


Sidre-i irfân-ı Hakk'ın müntehâsın bulmağa

Âlem-i vahdetde cevlân et ki insânlık budur


Kâbe kavseynin Hüdâyi fehm edip cem'iyyetin

Vâsıl ol sırr-ı ev ednâya müselmânlık budur (Tatçı-Yıldız 2005: 147-149).


Müfred

Kâmile ma'lûm olur bir cüz' ile ahvâl-i kül

Bir gülistândan nişân içün yeter bir dâne gül (Tatçı-Yıldız 2005: 518).


Kaynakça


Akçay, Yusuf (2005). "Azîz Mahmud Hüdâyî Divânı'nda Tasavvufî Terimler." Azîz Mahmud Hüdâyî Sempozyumu Bildiri Kitabı. C.1.İstanbul: Üsküdar Belediyesi Başkanlığı. 465-484.

Azîz Mahmûd Hüdâyî. İlahiyât-ı Hüdâyî. Süleymaniye Kütüphanesi. Hacı Mahmud Efendi Koleksiyonu 2372/2. vr. 54b-173a; Süleymaniye Kütüphanesi Pertev Paşa Koleksiyonu 417. vr. 72b-172b.

Bilgin, Azmi (2021). Aziz Mahmud Hüdâyî Divân. İstanbul: Kapı Yay.

Ceylan, Ömür (2005). "Müfret'ten Hikmet'e Bir Başka Hüdâyî Portresi". Azîz Mahmud Hüdâyî Sempozyumu Bildiri Kitabı. C.1. 393-398.

Ertan, Mehmed Emin (2005). "Seyyid Aziz Mahmud Hüdâyî'nin Edebî Şahsiyeti". Azîz Mahmud Hüdâyî Sempozyumu Bildiri Kitabı. C.1. İstanbul: Üsküdar Belediyesi Başkanlığı. 449-463.

Gençdoğan, İklima (2010). Aziz Mahmud Hüdâyî Divânı'nda Dini Muhteva. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.

Mazak, Ferda Olbak (2005). “Pîr-i Lâlezârî Mahmud Üsküdarî”. Azîz Mahmud Hüdâyî Sempozyumu Bildiri Kitabı. C.1. İstanbul: Üsküdar Belediyesi Başkanlığı. 276-284.

Öner, Sibel (2006). Aziz Mahmud Hüdâyî Divânı'nın Halk Edebiyatı ve Metaforik Anlatım Bakımından Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.

Tansel, Fevziye Abdullah (1967). "Seyyîd Aziz Mahmud Hüdâyî". Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 15: 1-41.

Tatçı, Mustafa ve Musa Yıldız (2005). Aziz Mahmud Hüdâyî Dîvân-ı İlâhiyât. İstanbul: Üsküdar Araştırmaları Merkezi Yay.

Tavukçu, Orhan Kemal (2004). “Aziz Mahmud Hüdâyî’nin Edebî Kişiliği”. Üsküdar Sempozyumu- I. C.2.  İstanbul: Üsküdar Belediyesi. 276-284.

Tezeren, Ziver (1985). Seyyid Aziz Mahmud Hüdâyî Dîvânı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Basım Atölyesi.

Yılmaz, H. Kamil (2016). Aziz Mahmud Hüdâyî Divânı. Ankara: DİB Yay.








Atıf Bilgileri


Ayar, Murat. "DÎVÂN-I İLÂHİYÂT (HÜDÂYÎ, AZÎZ MAHMÛD)". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü, http://tees.yesevi.edu.tr/madde-detay/divan-i-ilahiyat-hudayi-aziz-mahmud. [Erişim Tarihi: 25 Kasım 2024].


Benzer Eserler

# Madde Yazar Madde Yazarı İşlem
1 VÂKIÂT (ET-TİRÜ’L-MESBÛK EL-MÜŞTEMİLÜ MÂ-CERÂ MİNE’T-TÂİFİ Fİ-ESNÂİ’S-SÜLÛK) (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
2 MECÂLİS (EL-MECÂLİSÜ’L-VA‘ZIYYE, NEFÂİSÜ’L-MECÂLİS) (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Ali NAMLI
Görüntüle
3 CÂMİ’U’L-FEZÂ’İL VE KÂMİ’U’R-REZÂ’İL (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
4 MİFTÂHU’S-SALÂT VE MİRKÂTÜ’N-NECÂT (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
5 HÜLÂSATÜ’L-AHBÂR FÎ AHVÂLİ’N-NEBİYYİ’L-MUHTÂR (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
6 HABBETÜ’L-MAHABBE (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
7 KEŞFÜ’L-KINÂ’ ‘AN VECHİ’S-SEMÂ’ (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
8 HAYÂTÜ’L-ERVÂH VE NECÂTÜ’L-EŞBÂH (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
9 EL-FETHÜ’L-İLÂHÎ (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
10 FETHÜ’L-BÂB VE REF’U’L-HİCÂB (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
11 MECMÛA-İ HUTÂB (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
12 MERÂTİBU’S-SÜLÛK (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
13 HÂŞİYE KUHİSTÂNÎ FÎ ŞERH-İ FIKH-I KEYDÂNÎ (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
14 TECELLİYÂT (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
15 NECÂTÜ’L-GARÎK Fİ’L-CEM’İ VE’T-TEFRÎK (HÜDÂYÎ) Hüdâyî, Azîz Mahmûd Prof. Dr. Hasan Kamil YILMAZ
Görüntüle
16 LEMEZÂT-I HULVİYYE EZ LEMEÂT-I ULVİYYE (MAHMUD CEMALEDDİN HULVÎ) Mahmud Cemaleddin el-Hulvî Diğer Özlem Şamlı
Görüntüle
17 AHBÂRÜ’L-'İBER (ZA’ÎFÎ, MUHAMMED) Za'îfî, Muhammed Dr. Necmiye Özbek Arslan
Görüntüle
18 KIRK HADİS TERCÜMESİ (FEYZÎ-İ KEFEVÎ) Feyzî-i Kefevî Prof. Dr. Adem Ceyhan
Görüntüle
19 ZÜBDETÜ'N-NESÂYİH VE UMDETÜ'T-TEVÂRÎH (IYÂNÎ) Iyânî, Cafer Iyânî Bey Prof. Dr. Osman Ünlü
Görüntüle
20 RÂZ-NÂME FÎ MENÂKIBİ'L-ULEMÂ VE'L-MEŞÂYİH VE'L-FUZELÂ (KEFEVÎ HÜSEYİN) Kefevî, Hüseyin ismail Aksoyak
Görüntüle
21 ES-SEYFÜ'L-MESLÛLÜ FÎ ŞERHİ'R-RESÛLİ (MUSTAFA b. BÂLÎ) Mustafa b. Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
22 HADÎS-İ ŞERÎFLER MECMUASI (MUSTAFÂ b. BÂLÎ) Mustafâ b. Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
23 HÂŞİYE ALÂ ŞERHİ MİFTÂH (MUSTAFA b. BÂLÎ) Mustafâ bin Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
24 TUHFE-İ ŞEMSÎ (ŞEMSÎ) Şemsî, İsfendiyar-zâde Şemsî Ahmed Paşa Prof. Dr. Yunus KAPLAN
Görüntüle
25 KARAMAN-NÂME (ŞİKÂRÎ) Şikârî Araş. Gör. Mizan Coşkun Özgür
Görüntüle