Kaside nazım şekliyle yazılmış şiirlerden müteşekkil bir divan olup yaklaşık 420 tane manzume ihtiva etmektedir. 19 tanesi Farsça, kalanı Türkçe olan bu kasidelerin hepsi revi harflerine göre alfabetik olarak tertip edilmiştir. Bu şiirlerin hemen hepsinde konu tasavvufî aşktır. Dördüncü ve beşinci şiirler na’ttır. Altıncı şiir ise IV. Murat övgüsünde bir methiyedir. Şiirlerde tasavvufî terimler sıkça geçmektedir. Fakat bu terimler ile tasavvuf nazariyesi anlatılırken didaktik bir üslup benimsenmiştir. Bu üslupta bayağılığa ve kuru ifadelere yer verilmemiştir. Şiirlerin genel karakteristik özelliği lirik bir ifade biçimine sahip olmalarıdır. Bünyamin Taş, bu yönüyle eserdeki şiirlerin kasideden çok gazel özelliği gösterdiğini söyler (Taş 2013: 8; Taş 2014: 45-46; Adıgüzel 2018: 246).

15 Rebiyülevvel 1045/29 Ağustos 1635 tarihinde tamamlanmış olan eserin tek nüshası bulunmaktadır. Beyazıt Devlet Kütüphanesi 3596 numarada bulunan bu nüshanın sonunda “Li-muharriri’l-fakîr ve ketebehü’l-hakîr e’ş-Şeyh el-Hâc İlyâs âmenehü’llâh minşerri’l-vesvâs e’ş-şehîr bi-Kuloglı” şeklindeki ferağ kaydından hareketle Taş, mevcut bu nüshanın müellif nüshası olduğunu belirtmektedir. Yine aynı kaydın sonunda yer alan 1045 tarihi de hatime manzumesinde belirtilen tarihle aynıdır (Taş 2018: 11; Taş 2014: 48-49; Adıgüzel 2018: 247).

Şairin biyografisi için bk. “Kuloğlu, İlyas”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/kuloglu-ilyas