Bolulu Himmet Efendi'nin şiirlerinden oluşan eseri. Her beytinde dinî-tasavvufî öğelerle karşılaştığımız bu eser, Himmet Efendi’nin çeşitli konularda yazdığı gazel, muhammes, müseddes, ilahi ve murabba tarzında olmak üzere yetmiş yedi şiirden oluşmaktadır (Baş 2020: 31). Akıcı bir üslupla din, ahlak ve edeple ilgili konularda bilgi vermeyi amaçlayan bu eser, başından çeşitli olaylar geçerek günümüze ulaşmıştır. Hüseyin Vassâf’ın (1872-1929) verdiği bilgiye göre Himmet Efendi’nin Dîvân’ı çıkan bir yangında yanmış ve daha sonra ezbere bilen kimseler bir araya gelerek bir cüz meydana getirmişlerdir (Vassâf 1999: II/598). Eserin başından geçen ikinci olay ise son dönemlerde yaşanmıştır. Abdülbâkî Gölpınarlı’ya (1900-1982) göre Bezci-zâde Muhyiddîn Efendi Tekkesi’nin son şeyhi olan Abdullah Nâsıh Efendi, Dîvân’ın yazma nüshâsının “je (ژ)” harfinden sonrasını kaybetmiştir. Bundan dolayı Gölpınarlı kendisini ‘ceddinin Dîvân’ını kaybedecek kadar alakasız’ diyerek itham etmiştir (Tâhir 1333: I/189 - Gölpınarlı 1931: 128).

Dîvân’daki pek çok şiir çeşitli bestekârlar tarafından bestelenmiş ve tekkelerde çeşitli vesilelerle okunmuştur (Vassâf 1999: II/598). Şiirlerin bestekârları ve hangi makamlarda bestelendiği ile ilgili bilgiler İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi 6383 numarada, 126-164 yapraklar arasında bulunan nüshada yer almaktadır. Bu durum Himmet Efendi’nin Dîvân’ının halk tarafından takdir edildiğini ve sevildiğini göstermektedir (Baş 2020: 206-207). Himmet Efendi’nin Dîvân’ı Meliha Tapsız (1995) ve Yasemin Yetkin (2016) tarafından yüksek lisans tezi olarak çalışılmıştır.

Şairin biyografisi için bk. "Himmet/Abdî, Şeyh Himmet Efendi." Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/himmet-abdi-seyh-himmet-efendi