Nahcivan doğumlu Heyrân Hanım’ın bilinen tek eseri. Heyrân, Mehsetî-i Gencevî (d. 506/1113 - ö. ?/?)’den sonra klasik Azerbaycan Türk edebiyatının en meşhur kadın şairlerindendir. Şairin Dîvân'ı, 4500 beyitlik gazel (Türkçe ve Farsça), kaside, rubai, mesnevi, muhammes, terci-bend vs. nazım şekilleriyle yazılmış şiirlerden oluşur.

Heyrân Hanım’ın şiirlerinde lirizm hâkimdir. Duygularını ve hayallerini büyük bir heyecan ve arzuyla kaleme almıştır. Devirden şikâyet, sevgilinin cefası ve vefasızlığı, Tebriz depremi gibi sosyal hayattan bazı kesitler şiirlerinin başlıca konusudur. Tasavvufi muhtevayla kaleme aldığı şiirlerinde rindane bir tavır takınmıştır. Manzumelerinden Firdevsî, Hayyâm, Sa’dî, Hâfız, Nizâmî, Hakanî ve Fuzûlî gibi Fars ve Azerbaycan şairlerinin eserlerini okuduğu anlaşılmaktadır.  Heyrân Hanım şiirlerinde Hasanoğlu, Fuzûlî ve Kavsî gibi büyük şairlerin yolundan gitmiş ve onlara nazireler yazmıştır. Özellikle de Fuzûlî’nin tesirindedir. Fuzûlî etkisinde kaleme aldığı şiirlerinde basit bir taklitçi olmayıp kendine özgü dil, ifade ve üslup geliştirmiş ve böylelikle de özgün olmayı başarmıştır (Kasımzade 2017: 95-97). Farsça ve Türkçe yazdığı şiirlerinde derin ve içten lirizm, anlamlı beyitler, seçkin mısralar ve hareketli vezinler klasik üsluptan gelen özelliklerdir.

Dîvân'ın nüshaları Tahran Üniversitesinde, Gürcistan Bilimler Akademisinde ve Azerbaycan Milli Bilimler Akademisi Fuzûlî adına Elyazmaları Enstitüsü Kütüphanesindedir. Heyrân’ın şiirlerinin bir kısmı ilk defa Seçilmiş Eserler adı altında Arap alfabesiyle Tebriz’de, daha sonra ise Kiril alfabesiyle Bakü’de basılmıştır (Memmedli 1951, Heyran Hanım 1981, Memmedağa vd. 2006).

Şairin biyografisi için bk. “Heyrân, Heyrân Hanım”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/heyran-heyran-hanim