Hâmid mahlaslı  Enderûnlu Mehmed'in (ö. 1192/1778), vefatından sonra kendisi gibi Enderun çıkışlı Câvid Ahmed Bey tarafından bir araya getirilen şiirlerinden oluşan ve elimizde mevcut bulunan tek eseri.  Dîvân’da 2 kaside, 1 tahmis, kaside nazım şeklinde 1 tarih, 3 kıta-ı kebire, 156 gazel, 9 nazm, 7 kıta ve 8 beyit bulunmaktadır. Beyitlerden 6'sı matla, 2'si müfreddir. Kasidelerin ilki 9, ikincisi 26 beyittir. Kaside nazım şeklinde kaleme alınan tarih  ise 19 beyittir. Gazellerinin de büyük çoğunluğu  5 beyitten oluşmaktadır.  

Hâmid, şiirlerinde daha çok remel bahrinin vezinlerini kullanmıştır. Şair, yer yer vezin hatalarına düşmüş, vezin gereği kelimelerde bazı tasarruflarda bulunmuştur. Hâmid şiirlerinin çoğunu redifli yazmıştır. Dîvân’daki 156 gazelden 144’ü rediflidir. Rediflerin çoğu da Türkçe kelimelerden oluşur. Hâmid, dil ve üslup açısından mahallîleşme cereyanına yakın duran bir şairdir. Dîvân’da bir gazel  ve bir müfred ise Farsçadır.

Hâmid,  şiirlerinde  Bağdatlı Rûhî, Nâşid ve Fars şairi Enverî'nin isimlerini anar. O,  Rûhî’nin “degül” redifli gazeline  bir tahmîs yazmıştır. Nâşid’le  aynı dönemde yaşamış olan şair ondan sitayişle bahseder. Hâmid, şiirlerinde dinî birçok kavram ve terim kullanmıştır fakat bir  naat dışında tevhid ve münacata yer vermemiştir.  O, asıl olarak klasik aşk konusunu işlemiştir.  Dîvân'da sosyal hayata ait birçok kavram ve şahıs da  yer almaktadır.

Dîvân'ın, elimizde İstanbul Üniversitesi, Nadir Eserler Kütüphanesi, T 9767 ve  Mısır Milli kütüphanesi, Türkçe Yazma Eserler, Tal’at 202'de olmak üzere iki nüshası vardır. Eserin tenkitli metni yayımlanmıştır (Tuğluk  2010).

Şairin biyografisi için bk."Hâmid, Enderûnlu Mehmed". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/hamid-enderunlu-mehmed