Hâletî’nin şiirlerini topladığı eseridir. Riyâzî’nin bildirdiğine göre Hâletî, dîvânını 1012/1603-1604 yılında Sultan III. Mehmed adına tertip etmiştir (Açıkgöz 2017: 113). Yurt içi ve dışında onlarca nüshası bulunan Hâletî Dîvânı'nın Bayram Ali Kaya tarafından hazırlanan tenkitli neşrinde (2003); 2 manzum arz-ı hâl, 1 tevhit, 1 münâcât, 1 naʻt, 1 miʻrâciye, 1 çehâr-yâr-ı güzîn methiyesi, 1 Ebâ Eyyûb el-Ensârî methiyesi, 1 Sultan Mehmed-i Sâlis methiyesi, 41 kaside, biri terkîb-i bent nazım şekliyle olmak üzere 2 mersiye, tamamı mütekerrir olmak üzere 8 müseddes, 1 tahmis, 141 kıtʻa, 16 tarih, 895 gazel, 601 matla ve müfret bulunmaktadır (Kaya 2003: 1/31).

Şiire çok genç yaşta başlamış olan Azmî-zâde Hâletî, kısa sürede üne kavuşmuştur. Kınalızâde Hasan Çelebi başta olmak üzere tezkire müellifleri ve tarihçi Naîmâ, Hâletî'yi devrinin önde gelen şairleri arasında saymalarına karşın Muallim Nâci (1308: 110), onun en mahir ve fazıl şairlere göre ikinci derecede bir şair olduğunu ve her vadide güzel şiirler söylediğini belirtir. Nâci’nin, Hâletî’yi genel hatlarıyla ikinci derecede bir şair olarak değerlendirmesi, genel kabul görmüş olup bizim de paylaştığımız bir tespittir. Şairin dil ve üslûbu mersiye ve kasidelerinde ağdalı ve bol tamlamalı, müseddes ve gazelleri başta olmak üzere diğer şiirlerinde ise sade ve akıcıdır. Dîvân'ında, bir kısmı günümüzde hâlâ kullanılan, bir kısmı ise unutulmuş Türkçe kelime, deyim ve atasözlerinin fazlalılığı dikkati çekmektedir (Kaya 1999: 149-168).

Hâletî Dîvânı üzerinde ilk tenkitli metin çalışması, Abdülnaim Buluç tarafından hazırlanmış olan mezuniyet tezidir (Buluç 1942-1943). Buluç’un tezinin dışında, Dîvân üzerinde yapılmış birkaç akademik çalışma daha bulunmaktadır. Bunlardan ikisi yüksek lisans tezi olup  Hâletî’nin Kayseri Raşid Efendi Kütüphanesi’nde bulunan 1277 numaralı nüshası esas alınmış ve çalışmaların çerçevesi gereği sadece metnin transkripsiyonu ve incelemesi yapılmıştır. Lütfi Alıcı, tezinin baş tarafında eserin incelemesini vermiş akabinde ise metin olarak nüshada bulunan tevhit, münâcât, naʻt, methiye, kaside, kıtʻa, tarih ve müseddeslerin transkripsiyonuna yer vermiştir (Alıcı 1992). Ali Akşit ise yine Raşid Efendi nüshasında bulunan gazel, mersiye ve bazı kasidelerin transkripsiyonlu metinlerinin yanı sıra şairin hayatı, sanatı ve dîvânı hakkındaki genel değerlendirmeler yapmıştır (Akşit 1992). Bir diğer çalışma ise Cevat Yerdelen’in yayınıdır (1994). Dîvânın tenkitli neşrinden hareketle yapılan son kapsamlı akademik çalışma ise Yavuz Özkul tarafından hazırlanmış olan  (Sakarya 2019) doktora tezidir.

 Şairin biyografisi için bk. "Hâletî, Azmî-zâde." Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/haleti-azmizade.