"Gayıbı" mahlasını kullanan Türkmen klasik şairlerinden Mahmut Gayıbı'nın (d. 1147/1734-35 - ö. ?/?) şiirlerini ihtiva eden eseri. 18. yüzyıl Türkmen edebiyatının önde gelen temsilcilerinden biri olan Gayıbı, daha çok Otuz İki Tohum Kıssası adlı alaegorik mesnevisi ve tahmisleriyle tanınmakla birlikte;  Türkmen klasik edebiyat  şairleri arasında şiirleri bir divan içerisinde günümüze ulaşan tek isimdir. Dîvân'da (Atayev 2015), 494 gazel, 12 murabba, 12 muhammes, 1'er tahmis, müstezad ve müsebba ile  Otuz iki Tohum Kıssası ve Nesihatname adlı iki mesnevi yer almaktadır. Tahmis, Fuzûlî'nin "sor" redifli gazeline yapılmıştır. Eserde,  gazeller kafiye harfine (elifba harflerine) göre sıralanmıştır.  Atayev, Dîvân'ın 18. yüzyılın sonlarında kaleme alındığını ifade eder. 

Gayıbı'nın şairliğinin odak noktasını gazeller teşkil eder. O, Türkmen klasik şiirinde gazel üstadı olarak bilinir. Gazellerinin çoğu aşk konuludur. Bunun yanında tasavvuf, dinî ve ahlaki konularda, sosyal meselelerde nasihat içerikli söyleyişler de görülmektedir. Birçok gazeli musammat kafiyeli olup dörtlük şekline dönüşebilmektedir. 

Yedi yazma ve bir matbu nüshası olan Dîvân yayımlanmıştır (Atayev 2005). 

Şairin biyografisi için bk. "Gayıbı, Mahmut". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/gayibi-mahmut