Eserden Örnekler

Sanman dili su'âle o kâfir gelür gider 

Hışm ile bahr-i zahmet-i hâtır gelür gider

Gelmezse sadr-ı sîneye ol gamze vechi var

Tîr-i kazâ o arsaya vâfir gelür gider

Tenhâ degül harâb ise de hâne-i vücûd

Derd ü belâdan ana müsâfür gelür gider

Vîrân iden yine sitem-i bî-kerânıdur

Dil hânesine gamzesi nâdir gelür gider

Tıfl-ı felege bahş edemez Behcetî gibi

Bu dehre çok mu'allim-i mâhir gelür gider (Ölmez 1996 :  465).

'Âlem-i pür-zûr-ı aşkun terk-i cânı sâhtedür

Gülsitânı hûbdur ammâ hazânı sâhtedür

Rüstem-i gamze bile çekmekde anı 'acz ider

Ol şeh-i hüsnün kemân-ı ebruvânı sâhtedür

Pâre-i elmâs iken eşküm yine kâr eylemez

Tâk-ı hûn-âlûd-ı çeşmüm nâvdânı sâhtedür

Cevrini ey dil sakın gösterme ol şûhun cevâz

Nev-heves eşheb-süvârânun gümânı sâhtedür

Gerçi hûbân nerm olur uşşâka eyâ Behcetî

Bü'l-'acebdür ki bu Rûm'un dilberânı sâhtedür (Ölmez 1996 : 467).