Uygur şairi Arşî’nin (ö. 1169/1755-56) şiirlerini ihtiva eden eseri. “Hoca Cahân” lakabıyla da bilinen ve devrin divan şairlerini Yarkent’te etrafında toplayan Arşî'nin  Dîvânı'nda,  6 ile 16 arasında değişen beyitten oluşan yüz bir gazel, 1 müstezad, 7 muhammes, 2 müsemmen, 1 terci-i bend, 1 mesnevi, 8 rubai olmak üzere toplam 121 şiir bulunmaktadır (Bahavidin 1995; Utuk vd. 2006: 638).

Dîvân'ın günümüze ulaşan ve Hoten’in ipekli kağıdına yazılmış bir nüshası, Ürümçi’de Uygur Otonom Bölgesi Müzesi’nde korunmaktadır. Kim tarafından istinsah edildiği bilinmeyen ve her varakta 11 mısranın yer aldığı bu nüsha, 1995 yılında, Doğu Türkistan’da Mehemmettursun Bahavidin tarafından tıpkıbasımı ile birlikte Uygur Türkçesiyle yayımlamıştır. Uygur araştırıcılar eserin şahsi kütüphanelerde üç nüshası daha bulunduğunu belirtmektedirler (Bahavidin 1995: 4-5). Mehemmetursun Bahavidin tarafından yayımlanan (1995) eser, Türkiye’de bir yüksek lisans tezi olarak  incelenmiştir (Akhtari 2018).

Şairin biyografisi için bk. “Arşî, Hoca Cahân (Yakup)”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ersi-hoca-cahan-yakup