Adlî mahlasıyla şiir yazan Sultan II. Bâyezîd’in eseri. Adlî Dîvânı’nın üçü Türkiye’de, ikisi Türkiye dışında olmak üzere tespit edilmiş 5 nüshası bulunmaktadır. Türkiye’deki nüshaların tamamında ciddi eksiklikler bulunmaktadır. Türkiye’deki nüshaların ikisi Millet Kütüphanesi, Ali Emîrî Efendi, Manzûm Eserler Bölümünde 274 ve 277 numarada diğeri ise İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığında M.Cevdet Tb 416/1'de kayıtlıdır.  Dördüncü nüsha Mısır Millî Kütüphanesi Türkçe Yazmalar Bölümünde Talat 72 numaradadır. Dîvân'ın mevcut yazma nüshaları içinde en sağlamı, İngiltere Millî Kütüphanesi Türkçe Yazmalar Bölümünde nu. Or. 9475'te yer almaktadır. Bahsi geçen beş yazma nüshada 153’ü Türkçe, 17’si Farsça toplam 170 şiir (955 beyit ve 7 bend) bulunmaktadır. Bunların 158’i gazel, 2’si kıt‘a, 6’sı matla, 1’i murabba, 1’i nazm, 2’si müfreddir (Bayram 2009: 97).

Dîvân'da yer alan şiirlerde vezin bakımından ciddi kusurlar bulunmamaktadır. Redifli şiirleri dikkat çekici düzeydedir. Ayrıca eserdeki şiirlerin büyük çoğunluğu zengin kafiyelidir. Zaman zaman unudavuz, oñmaduk, ivmek, dürişmek, incerek gibi Eski Anadolu Türkçesine özgü kelimelere rastlanan şiirlerin dili, Arapça ve Farsça kelimeler barındırmakla birlikte külfetli değildir. Şairin duygu ve düşünce dünyası, dil, üslûp ve edebî sanatlar bakımından şiirler, dîvân şiiri geleneğiyle uyumludur. Adlî Dîvânı muhteva bakımından değerlendirildiğinde dinî-tasavvufî kavramların, olayların ve şahısların ağırlıklı olduğu; bunların yanında başta sevgili olmak üzere âşık, rakip gibi şahıslara ve bunlarla ilgili kavramlara; tarihî ve efsanevi şahıslara, insan uzuvlarına, kozmik unsurlara, doğal mekânlara, bitkilere, hayvanlara ve bunlarla ilgili hayallere yer verildiği görülür. Söz konusu unsurlar, Dîvân'da gerçek anlamları yanında simgesel boyutlarıyla da değerlendirilmiştir. 

Dîvân, ilk olarak 1308 yılında İstanbul’da Mehmed Fuad tarafından matbu olarak yayımlanmıştır. 2022 itibarıyla Dîvân'la ilgili olarak biri yüksek lisans (Yeşilyaprak 2017), dördü lisans (Şentürk 1944; Önal 1951; Kurtuluş ve Ateş 1989; Yılmaz 1999) düzeyinde olmak üzere beş tez yapılmıştır. Tezler, Mehmed Fuad’ın yaptığı yayına, Mehmed Fuad’ın yayını da sadece 125 şiirin bulunduğu Millet Kütüphanesindeki 274 numaralı eksik nüshaya dayandığından söz konusu çalışmalarda bazı şiirler yoktur. Dîvân'ın orijinal metni, çeviri yazılı metniyle birlikte, yukarıda bahsi geçen beş yazma nüshaya dayalı olarak 2008 ve 2009 yıllarında Amasya Valiliği tarafından iki kez neşredilmiştir (Bayram 2008; 2009). Bu yayınlarda şiirlerin çeviri yazılı metinlerinin karşılarında şiirlerin yazma nüshalardan alınmış ve gerektiğinde tamir edilmiş orijinal görüntüleri de yer almaktadır. Dîvân'ın metni Kültür Bakanlığınca e-kitap olarak yayımlanmıştır (Bayram 2018).

Şairin biyografisi için bk. “Adlî, Sultân Bâyezîd-i Velî bin Fâtih Sultân Mehmed”, Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/adli-sultan-bayezidi-veli-bin-fatih