Hâşim Baba’nın manzûm devriyesi. Devriyyeler, İran ve Türk tasavvuf edebiyatlarının yanı sıra özellikle tekke, halk ve Bektaşî edebiyatlarında muhtelif nazım şekilleriyle teşekkül etmiş devir nazariyesini ele alan eserlerdir. “Vücûd-ı mutlaktan ayrılan nûr-ı ilâhînin âlem-i süflî olan dünyaya, başka bir deyişle toprağa intikaline kadar geçen bu devresini anlatan devriyelere ferşiyye veya devriyye-i ferşiyye” adı verilmiştir. Türk edebiyatında bu konudaki en meşhur eser, Hâşim Baba’nın Devriyye-i Ferşiyye’sidir (Uzun 1994: 251-252). Hâşim Baba bu eserini esasen Niyâzî-i Mısrî’nin Devriyye-i Arşiyye adlı eserine bir nevi zeyl olarak kaleme almıştır. Devriyye-i Ferşiyye, mesnevî tarzında 127 beyitlik bir devriyye ile buna zeyl olarak yazılmış 40 beyitlik kaside tarzında ikinci bir devriyyeden meydana gelmektedir. Mesnevî, bazı kütüphanelerde müstakil olarak “Lisânü’l-gayb”adıyla da geçmektedir. Hâşim Baba, mesnevînin son beytinde Hem “lisânü’l-gayb”ı târih eylesün mısrasındaki “lisânü’l-gayb” terkibiyle manzumenin yazılış tarihine işaret etmiştir. Terkibin ebced değeri 1184 (m. 1770) senesine karşılık gelmektedir. Devir anlayışını mükemmel bir şekilde işleyen eser, Türk tasavvuf edebiyatında hatırı sayılır devriyeler arasında yerini almıştır (Uçman 2001: 154-175). Eser, Abdullah Uçman tarafından “Haşim Baba ve Devriyyeleri” başlığı altında makale olarak yayımlanmıştır.

Şairin biyografisi için bk. “Hâşim Baba”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü.  http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/hasim-hasim-baba-seyh-mustafa-bandirmalizade