Hasîb’in yaşadığı dönemde İstanbul’da bulunan 97 dergâhı konu edindiği manzum eseri. Dergeh-nâme’nin sekizinci beytinden eserin I. Mahmûd (1730-1754) döneminde yazıldığı anlaşılmaktadır. Eserin Müstakim-zâde tarafından istinsah edilen nüshasında “Vezîr-i A‘zâm ve Ekrem Hekîm-zâde Ali Paşa Hazretleri” döneminde yazıldığı kaydı vardır (Kut ve Kut 1987: 214). Hekimoğlu Ali Paşa'nın I. Mahmûd devrinde iki kez sadrazamlık yaptığı (1732-1735 ve 1742-1743) tarihlere bakılırsa eserin bu yıllar arasında yazıldığı anlaşılmaktadır.

Dergeh-nâme, 129 beyitten oluşan bir mesnevidir. Hasîb, eseri yazma sebebini tarîk erbabına ve tekyelere duyduğu minnet olarak açıklar. Eser aruzun 11 farklı kalıbı ile yazılmıştır. 

Eser giriş, bir gazel, “zeyl-i der-bahr-i dîger” başlıklı sekiz, “zikr-i der-bahr-i dîger başlıklı” bir bölüm ve hâtimeden oluşur. Şair, eserde Arapça, Farsça kelime ve tamlamaları sıkça kullansa da eserin dili açık ve anlaşılırdır. 

Eserin tenkitli metni Emin Efendi'nin eklemeleriyle yayımlanmıştır (Kut ve Kut 1987).

Hasîb’in biyografisi için bk. “Hasîb, Mü’min-zâde Ahmed Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/hasib-muminzade-ahmed-efendi