Vecihî’nin yazdığı ve 1314/1897 tarihinde İkdam gazetesinde tefrika edilen roman. 2 Şubat 1897 tarihinde gazetenin 916. sayısında tefrikasına başlanmış, 24 Mayıs 1897 tarihinde 1022. sayıyla tefrika tamamlanmıştır. Küçük yaşta babası ölen Zeynep ile çobanlık yaparak geçinen Veli'nin çocuklukları bir arada geçmiştir. Roman karakterleri on üç-on dört yaşlarına gelinceye kadar kırlarda, ormanda, dağlarda kuzu ve kaval sesleri arasında rahatça görüşürler. Çocuklukları bir arada geçen ve başlangıçta arkadaş olan Zeynep ve Veli, zaman geçtikçe birbirlerine bir sevgi ve aşk beslerler fakat yaşları gereği artık eskisi gibi çocukluğun samimiyetiyle görüşemezler. Hissettikleri şey yalnızca özlem olur. Veli ve Zeynep ayrı oldukları zamanlarda tabiatın güzelliklerini, eskiden hoşlandıkları mekânları sevemez olurlar zira güzel olan her şey birlikte geçirdikleri hoş zamanları hatırlatmaktadır. Artık oralara gitmek, vakit geçirmek ıstırap hâlini alır.

Eserin sonuna bir “Hâtime” ekleyen yazar, esasında eserin bitmediğini fakat araya bazı olayların girmesi hasebiyle eserin üç aydır takip edilemediğini, dolayısıyla bitirmesi gerektiğini ifade eder.

Yazarın biyografisi için bk. “Vecihi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/vecihi