- Yazar Biyografisi (TEİS)
Fâzıl, Enderunlu Fâzıl (Hüseyin) Bey - Madde Yazarı: Araş. Gör. Dr. Esra Beyhan
- Eser Yazılış Tarihi:?
- Yazıldığı Saha:Anadolu-Osmanlı
- Edebiyat Alanı:Yazılı Edebiyat / Divan Edebiyatı
- Dönemi:18. Yüzyıl
- Dili:Türkçe
- Alfabesi:Arap
- Yapısı:Manzum
- Niteliği:Telif
- Türü/Formu:Diğer
- Yayın Tarihi:05/10/2021
ÇENGÎ-NÂME
köçeklerle ilgili manzum eserFâzıl, Enderunlu Fâzıl (Hüseyin) Bey (d. 1170/1756-57?- ö. Zilhicce 1225/ Aralık 1810)
ISBN: 978-9944-237-87-1
Enderûnlu Fâzıl’ın dönemin meşhur köçeklerini anlattığı manzum eseri. Diğer adı Rakkas-nâme olan eser, murabba nazım biçimi ve aruzun "fe’ilâtün fe’ilâtün fe’ilün" kalıbı ile yazılmıştır. Nüshaları arasında farklılık göstermekle birlikte ilmî neşirlerinde 118 bent vardır (Karacasu 2006; Keskin 2013).
İstinsah tarihi belli olmayan eser dört bölümden oluşmaktadır. Eser, 7 bentten oluşan münacat kısmı ile başlar. Bunu "Sebeb-i Nazm-ı Çengî-nâme" başlıklı 28 bentlik bölüm takip eder. Bu bölümde Fâzıl, bir meclis tasviri yaparak meclistekilerin kendisinden köçekleri anlatan bir eser yazmalarını istemeleri üzerine Çengî-nâme'yi yazmaya karar verdiğini anlatır. Eserin asıl bölümü "Der Beyân-ı Mâhiyyet-i Çengîyân" başlıklı kısımdır. 73 bentten oluşan bu bölümde, dönem İstanbul’unun meşhur 43 köçeğinin her biri, adı, lakabı, yaşı, milliyeti, dini ve dış görünüşleri gibi farklı özellikleriyle birkaç bendi geçmeyecek şekilde anlatılır. Dönemin eğlence hayatının önemli bir parçası olan bu çengilerin bir kısmı şairin şarkılarında da geçer. Eser, 10 bentten oluşan "Hâtime" bölümü ile sona erer.
Eser, şekil olarak şehrengizleri hatırlatmakla birlikte, konusu ve üslubu bakımından onlardan ayrılır. Levend, eseri şehrengiz türünün geç dönemde yazılmış örneklerinden biri olarak kabul etse de (1958: 62) eser tam olarak şehrengiz türünün özelliklerini taşımamaktadır. Dili yalın olan eserinin sonunda "Hezl ile kilk-i siyâh-ı rüsvâ âlemi kırdı geçirdi" diyen Fâzıl'ın çengileri ve onların hayranlarını anlatırken müstehcen ve cinsel çağrışımı olan "ehl-i zînâ", "ehl-i livât", "şalvar çözdür-", "du'â-yı Lût'u al-" gibi kelime ve ifadelere; "gözü açık ol-", "Karaman'da kuzu ol-", "âftâbı balçıkla sıva-", "velveleye ver-", "helvayı turşu gibi ekşit-" gibi mahallî deyimlere ve "boynuzlu", "kahpe-zen", "gulam-pâre", "endâze burun", "cîfeye benze-" gibi mizahi ifadelerle sıklıkla yer verdiği görülür.
Çengî-nâme, İstanbul (1258/1842) ve Kahire’de (1286/1869) basılmıştır. Matbu nüsha dışında, Karacasu (2006) 10, Keskin (2013) 11 yazma nüshasını tespit etmiştir. Ancak eserin, bu çalışmalarda belirtilenlerin dışında Manisa İl Halk Kütüphanesi 45 HK 2670’da kayıtlı Dîvân’ın sonuna eklenmiş bir nüshası daha mevcuttur. Eserin 4 nüsha üzerinden tenkidli neşri Karacasu (2006); 7 nüsha üzerinden tenkidli neşri Keskin (2013) tarafından yapılmıştır.
Şairin biyografisi için bk. “Fâzıl, Enderunlu Fâzıl (Hüseyin) Bey”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/fazil-enderunlu-fazil-huseyin-bey
Eserden Örnekler
Der Beyân-ı Sebeb-i Manzûme
Geldi bir meclise bir gün bir zât
Anda dolmuş idi eşrâf-ı kuzât
Bir iki ehl-i sühân ehl-i nikât
Fâzl ile her birinin zîveri var
Bize çengîleri kıl rûşen ü pâk
Kimi bed-rû kimi sâhib-ten-i pâk
Mîdihed kim kimisi dâmen-i pâk
Her birinin nice hâletleri var (Keskin 2013: 353-356).
Der Beyân-ı Mâhiyyet-i Çengiyân
Pek letâfetli degil hüsn-i Latîf
Ol Yehûhî’yi ne hâcet ta’rîf
Ne cemâli ne de reftârı zarîf
Beli âvâz-ı cünûn-âveri var
Sözümüz yok o civânın sesine
Başı keldir el uzatma fesine
Nesine mâ’il olurlar nesine
Meger ânın dahı birkaç harı var (Keskin 2013: 361-362).
Kaynakça
Karacasu, Barış (2006). “Bize Çengileri Kıl Rûşen ü Pâk” Ya Da “Hayra Hezlin Dahı Bir Rehberi Var”. Osmanlı Araştırmaları, Prof. Dr. Mehmed Çavuşoğlu’na Armağan, 27: 133-159.
Keskin, Neslihan İ. (2013). "Fâzıl'ın Çengileri: Çengînâme Üzerine". International Journal of Social Science, 6 (8): 329-371.
Koçu, Reşad E. (1965). “Çenginâme”, İstanbul Ansiklopedisi, İstanbul: 3845- 3847.
Levend, Agâh Sırrı (1958). Türk Edebiyatında Şehr-engîzler ve Şehr-engîzlerde İstanbul. İstanbul: İstanbul Fethi Derneği İstanbul Enstitüsü Yay.
Atıf Bilgileri
Benzer Eserler
# | Madde | Yazar | Madde Yazarı | İşlem | ||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | DÎVÂN (FÂZIL) | Fâzıl, Enderunlu Fâzıl (Hüseyin) Bey | Doç. Dr. MESUT BAYRAM DÜZENLİ Dr. Öğr. Üyesi Talip Çukurlu |
Görüntüle | ||
2 | DEFTER-İ AŞK (FÂZIL) | Fâzıl, Enderunlu Fâzıl (Hüseyin) Bey | Araş. Gör. Hicran Yücel |
Görüntüle | ||
3 | HÛBÂN-NÂME (FÂZIL) | Fâzıl, Enderunlu Fâzıl (Hüseyin) Bey | Dr. Öğr. Üyesi esra egüz o donohoe |
Görüntüle | ||
4 | ZENÂN-NÂME | Fâzıl, Enderunlu Fâzıl (Hüseyin) Bey | Dr. Öğr. Üyesi esra egüz o donohoe |
Görüntüle | ||
5 | SÛR-NÂME-İ ŞEHRİYÂR | Fâzıl, Enderunlu Fâzıl (Hüseyin) Bey | Araş. Gör. Dr. Esra Beyhan |
Görüntüle | ||
6 | MANZÛME-İ DURÛB-I EMSÂL (HIFZÎ) | Hıfzî | Dr. Öğr. Üyesi BAHANUR ÖZKAN BAHAR |
Görüntüle | ||
7 | NA'T MECMÛ'ASI (HÜSEYİN AYVANSARÂYÎ) (Rıfat Kütük Şahsi Kütüphanesi) | Ayvansarâyî, Hâfız Hüseyin | Diğer Aybala Sena KÜTÜK |
Görüntüle | ||
8 | DÎVÂN (KESBÎ /KİSBÎ) | Kesbî/Kisbî, Kesbî Mehmed Efendi | ismail Aksoyak |
Görüntüle | ||
9 | TERCÜME-İ DURÛB-I EMSÂL-İ ARABİYYE (KUDSÎ, ABDULLÂH EFENDİ) | Kudsî, Abdullah Efendi | Prof. Dr. Sadık Yazar |
Görüntüle | ||
10 | TERCÜME-İ LUTFU'T-TEDBÎR fî SİYÂSÂTİ'L-MÜLÛK (KUDSÎ, ABDULLÂH EFENDİ) | Kudsî, Abdullâh Efendi | Prof. Dr. Sadık Yazar |
Görüntüle | ||
11 | TERCÜME-İ EL-BERKU’L-YEMÂNÎ FÎ FETHİ’L-OSMÂNÎ (KUDSÎ, ABDULLÂH EFENDİ) | Kudsî, Abdullâh Efendi | Prof. Dr. Sadık Yazar |
Görüntüle | ||
12 | DÎVÂN (TEKİRDAĞLI AHMED LÜTFÎ) | Lütfî, Ahmed Lütfî Efendi | Diğer Ahmet Serdar Erkan |
Görüntüle | ||
13 | MÜSTEVCEBÜ’L-HALÂS FÎ TEFSÎR-İ SÛRETİ’L-İHLÂS (TÂHİR, MEKKÎ-ZÂDE MEHMED) | Tâhir, Mekkî-zâde Mehmed Tâhir Efendi (?/? – ö. 1128/1716) | Dr. Öğr. Üyesi Oğuzhan UZUN |
Görüntüle | ||
14 | AHSENÜ'L-HABER MİN KELÂMİ SEYYİDİ'L-BEŞER (VÂSIF, ŞA'BÂN-ZÂDE ABDULLÂH VÂSIF ÇELEBİ) | Vâsıf, Şa'bân-zâde Abdullâh Vâsıf Çelebi | Diğer Nükran ERBAŞ Dr. Öğr. Üyesi Muhammed İkbâl Güler |
Görüntüle | ||
15 | DÎVÂNÇE (ABDÎ / VASSÂF) | Abdî (Vassâf), Abdullâh Efendi | Prof. Dr. İbrahim Halil Tuğluk |
Görüntüle |