Namaganlı Şevkî’nin tarihî mesnevisi. Asıl adı Molla Şemsî olan Şevkî, Özbekistan’ın Namagan bölgesindeki Kelvek köyünden olup hayatına dair pek bir bilgi bulunmamaktadır (Eckmann 1963: 153). Şairin bilinen iki manzum eserinden birisi Ceng-nâme-i Hudâyâr Hân adlı mesnevisidir. 742 beyitten (1482 mısra) oluşan eser, aruzun “fe’ilâtün mefâ’ilün fe’ilün” kalıbıyla yazılmıştır. Eser, bir giriş ve Şevkî’nin “hâdise” adını verdiği beş bölümden oluşmaktadır.

Ceng-nâme-i Hudâyâr Hân adlı mesnevinin konusu, Hokand hanları Şîr Ali Han (1842-1845) ve Hudayar Han (81845-1858 ve 1865-1875) zamanında göçebe Kıpçaklı Özbekler ile yerleşik Sartların savaşları, kabile başkanlarının taht kavgaları ve 1852 yılında Musulmankul’un idaresinde merkezî yönetime karşı ayaklanan Kıpçakların Bilkıllama (Namangan yakınında) meydan savaşında Hudayar tarafından mağlup edilmesidir (Eckmann 1963: 154).

Eser, yalnız edebiyat bakımından değil, tarih açısından da önemli ve değerlidir. Eser; devrin savaş teknikleri, göçebe halkların gelenek ve görenekleri, Türk toplulukları arasındaki ilişkilere dair önemli bilgiler barındırmaktadır. 

Özbek edebiyat tarihçisi Gulam Karimov’un araştırmalarına göre eser, Rus Türkolog V. P. Nalivkin’in kitapları arasında bulunmuştur. Yazma nüshası Özbekistan Bilimler Akademisi Doğu Enstitüsü Kitaplığındadır (Eckmann 1963).