Hüseyin bin Ahmed Sirozî’ye ait olan mesnevi nazım şekliyle kaleme alınmış tasavvufi nitelikte tefsir. 11 bin beyitten müteşekkil olan eserde mesnevi nazım şekli dışında kaside, gazel, nazm, kıt’a nazım şekilleri de kullanılmıştır.

Eserin tam ismi Kitâb-ı Câmiü’l-Envâr ‘alâ Tefsîri’l-İhlâs olup “İhlâs suresine dair nurları bir araya getiren kitap” manasına gelmektedir. İhlas suresinin tefsiri dışında dinî ve tasavvufi pek çok konuya değinilen eserde pek çok ayet, hadis ve kelam-ı kibardan iktibas bulunmaktadır. Eserin tam olarak hangi tarihte yazıldığı bilinmemekle birlikte Hüseyin Sirozî, eserini dört ay on günde yazdığını ve Ramazan ayının on ikinci günü Duhâ (kuşluk) vaktinde tamamlandığını belirtmiştir.

Şair, beyitler arasında insanların gözünden hicap perdesini kaldırıp ilâhî sırları ayan etmek, insanları fâni âlemden bâkî âleme yöneltmek, bunun için de sözlerine onları âşık etmek düşüncesinde (Düzenli 2014: 56) olduğunu söyleyerek sebeb-i te’lifini ifade etmiştir.

Günümüze kadar tek nüshası tespit edilebilmiş olan eser üzerine Mesut Bayram Düzenli tarafından bir doktora tezi hazırlanmıştır (2014). 

Şairin biyografisi için bk. “Hüseynî, Hüseyin Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/huseyni-huseyin-efendi