Abdî Mûsâ'nın aynı adlı Farsça bir eserden Türkçeye tercüme ettiği olağanüstü unsurlarla süslü mesnevi. Yaklaşık 5200 beyit ihtiva eden Câmasb-nâme aruzun "fâ'ilâtün fâ'ilâtün fâ'ilün" kalıbıyla kaleme alınmıştır. Ancak içinde farklı vezin kalıpları ve nazım şekilleriyle yazılmış 20 kadar şiir parçası mevcuttur. Eserde “Medh-i Sultân-ı A'zam ve Yegâne-i Mufahham Mevlâ-yı Mülûküʼl-Arab veʼl-Acem” başlığı altında Sultan II. Murâd’ı (sal. 1421-1444 ve 1446-1451) övdüğü görülen Abdî Mûsâ, padişahın isteği üzerine metni yazdığını belirtmektedir. Bu hadise iki kez tahta çıkan Sultan Murâd’ın ilk saltanatı sırasında gerçekleşmiş olmalıdır. Nitekim metnin bazı nüshalarında eserin Bandırma’nın Aydıncık kasabasında 833/1429-30 tarihinde tamamlandığı kayıtlıdır.

Câmasb-nâme genel olarak bir Şâhmârân hikâyesidir. Metin Dânyâl Peygamber'in ölümün sırrını bulması ve Allah'ın Cebrail eliyle bu sırrın yazılı olduğu kitabını Ceyhun ırmağının sularına dağıtması hikâyesiyle başlar, Dânyâl'ın oğlu Câmasb'ın başına gelen maceralarla devam eder. Başı insan, vücudu yılan şeklinde olan yılanlar şahı Şâhmârân'ın bal dolu kuyusunu bulan Câmasb, kazanca ortak olur endişesiyle arkadaşları tarafından kuyuda bırakılır ve bir süre şahın misafiri olur. Şâhmârân, Câmasb'a orada bulunduğu süre içinde Hz. Muhammed'i bulmak için yola çıkan Benî İsrail kavminden Bülkiyâ ile  Kâbil  şahı Taymûs'un avlamak üzere bir geyik peşinde giderken başına bir çok olay gelen oğlu Cihân Şâh gibi kimselerin fantastik hikâyelerini anlatır.  Hikâyenin sonunda hamama gitmemesi yönünde Şâhmârân tarafından uyarılan Câmasb, sözünden çıkınca, yılanlar şahı ülkenin kötü kalpli veziri tarafından yakalanarak, padişah Keyhüsrev'in hastalığını iyileştirmesi için öldürülür. Şâhmârân'ın ölmeden önceki uyarıları sayesinde kötü kalpli vezir ölür, padişah iyileşir ve Câmasb'a büyük inayetlerde bulunur. Kahraman, babası Dânyâl'ın önceden öngördüğü gibi büyük bir hakîm olur. Eser böyle iç içe geçmiş hadiselerden oluşmaktadır. Periler, ejderhalar, melekler, kendilerine hükümdar arayan maymunlar, dev karıncalar, güvercin donuna giren peri kızları, nîm-tenler vs. bu hikâyelerde karşılaşılan olağanüstü yaratıklardandır. 

Hikâyenin kaynağı hususunda bir kaç görüş bulunmaktadır. Bazı araştırmacılar İran mitolojisini, bazılarıysa Taberî Tarihi'ni hikâyenin kaynağı olarak göstermektedirler. Bir görüşe göre ise kaynak Binbirgece Masalları'dır. Masallarda kimi tercümelerde “Hasîb Kerameddîn ile Şâhmârân Hikâyesi”, kimilerinde “Yılanlar Hükümdarı Sultân Yemliha’nın Öyküsü”, kimilerindeyse “Yeraltı Sultânı Yemliha’nın Öyküsü” başlıkları altında karşılaşılan hikâyede Câmasb, Hasîb adıyla yer almakta ve bu anlatılar Câmasb-nâme'nin konusuyla büyük oranda benzerlik gösterir.

Yurtiçi ve yurtdışı kütüphanelerde bir çok nüshası bulunan eserin mensur varyantlarına da tesadüf edilmektedir. Câmasb-nâme üzerine Müjgân Çakır (1994), Hanife Koncu (1994) ve Hatice Kozacı (1994) tarafından yüksek lisans tezi, Şerif Ali Bozkaplan (1989a) ve Mahmut Karademir (2001) tarafından ise doktora tezi  hazırlanmıştır.

Şairin biyografisi için bk. "Abdî, Mûsâ". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdi-musa