1876’da çıkardığı dergi nedeniyle Çaylak lakabıyla meşhur olan Mehmet Tevfik’in fıkralarını ihtiva eden eseri. Eser tanzim edilirken her fıkra baş tarafında numaralandırılmıştır ve tamamı “Bu Âdem” başlığı ile verilmiştir. Eserde yer alan fıkraların çoğu Nasrettin Hoca fıkraları ile benzerlik göstermektedir. Ancak Mehmet Tevfik, Nasrettin Hoca Fıkralarını ayrı bir eserde (Letâf-i Nasreddin, İstanbul 1299) toplamıştır.  Eserde yer alan fıkralar klasik fıkra türünün bütün özelliklerini taşımaktadır. Tevfik'in fıkralarında en çok işlediği konular ise başta din, meslek, misafirlik olmak üzere mahkeme, köy ve köy hayatı, örf, adet ve gelenekler, okul/mektep idareci, idare edilen gibi hemen her konu işlenmiştir. Eserde yer alan fıkralar yapı bakımından da çeşitlik arz eder. Örneğin deyim, atasözü, soru-cevap, karşılıklı konuşma şeklinde fıkra metinleri eserde mevcuttur. 197 numaralı metin fıkradan çok kısa bir hikaye tarzındadır. Bu Âdem, başlangıçta evine ve eşine bağlı bir tüccar iken içkiye müptela olur ve eşi bu gidişatı durdurmak için çareler arar. Sonunda bir şeyhten yardım ister ve şeyh Bu Âdem’i kırk gün dergâhında bir şekilde misafir eder. Sonunda onu bu içki illetinden kurtarır. Bunun dışında son kısımda 223 numaralı metinde “Bu Âdem’in Bazı Hikemiyatı” başlığı ile vecizeler verilir. Ayrıca 220 numaralı iki adet fıkra vardır. Eserde toplam olarak 227 adet fıkra vardır (Balkaya 2016: 53).

Yazarın biyografisi için bk. "Tevfîk, Mehmed Tevfîk, Çaylak Tevfîk, Çopur Tevfîk, Mehmed Tevfîk-i Dehlevî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/tevfik-mehmed-tevfik-caylak-tevfik