18. yüzyıl şairlerinden Mustafa Vâzıh Efendi'ye ait eser. Eserin ismi Belâbilü'r-Râsiye fî Riyâz-ı Mesâil-i Amâsiye'nin sonunda Belâ-yı Vâzıh Safâ-yı Lâyıh olarak kaydedilmiştir (Topal 2015: 21). Kütüphane kayıtlarında Sergüzeşt-nâme-i Vâzıh adıyla kaydedilmiştir. Eser remel bahrinin "Fe 'i lâ tün Fe 'i lâ tün Fe 'i lün" kalıbıyla yazılmıştır. Eser, içinde barındırdığı farklı nazım şekilleriyle birlikte vezinde de değişiklikler görülmektedir. 

Eser, mesnevi nazım biçimiyle yazılmıştır. Şair eserine bir tahmid beytiyle başlamış fakat mesnevi nazım şeklinin genel tertibine uymamıştır. Mesnevide sırasıyla şu nazım şekillerine yer verilmiştir: Ahmet Paşa'ya nazire şeklinde yazılmış beş beyitlik  Arapça bir müstezad (228-232), Arapça bir kıt'a (293-294), bir beyit, Türkçe bir gazel (304-309), Arapça bir kıt'a (331-337), Türkçe bir kıt'a (494-496); Türkçe bir gazel (510-517), Türkçe musammat bir gazel (523-534), Türkçe kıt'a (663-664) (Topal 2015: 21).

Eser genel olarak Türkçe yazılmış olmasına rağmen içinde Arapça yazılmış manzum parçalar da bulunmaktadır. 

Belâ-yı Vâzıh Safâ-yı Lâyıh, Mustafa Vâzıh Efendi'nin  1234 /1818-1819'dan 1235/1819-1820 senesine kadar yaklaşık beş yıl süren Limni'ye sürgününü ve buradan Tokat'a tahvil edilişini bu esnada Sivas'ta geçirdiği günleri ve affedildikten sonra duyduğu memnuniyeti konu edinmektedir.

"Hamd-i bî-hadd Hakîm Allaha " mesnevisine şükürle başlamış ve Kur'an kıssaları olarak anlatılan peygamberlerin hayatlarına, çektiği sıkıntılara telmihlerde bulunarak eserine devam etmiştir. Peygamber kıssalarının ardından "Hikmet" başlığı altında okuyucularına dünyada çile çekmenin bir hikmeti bulunduğunu anlatmaya çalışmıştır. Bir müddet kaldığı Amasya şehrini belalardan uzak bir şehir olarak tanımladığı belayı hicvettiği bölümü "Temmet-i Tevbîh be-belâ" başlığıyla nihayete erdirmiştir. "Beyânu'l Ahvâl der-İcmâl" başlığıyla başladığı bölümde Amasya'da halkı sultana karşı ayaklandırmaya çalışan iki fitne kişiden bahseder. "Belâ-yı Nâzil be- Vâzıh-ı Bî-Dil" bölümünde başından geçen sürgün macerasını hikâye etmiştir. Son bölüm olan "İbtidâ-yı Safâ-yı Lâyıh'un-Naîm" bölümü eserin büyük bir bölümünü oluşturmaktadır. Bu bölümde Mustafa Vazıh Efendi sürgünde çektiği sıkıntıları, affedilişini ve tekrar Amasya'ya dönüşünü, safaya kavuşmasını anlatmıştır. 

Eser kitap olarak yayımlanmıştır (Topal 2015).

Şairin biyografisi için bk. “Mustafa Vâzıh". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mustafa-vazih