Kaynaklarda Iydî-zâde Mustafa Âkif Efendi’nin Makâmât-ı Harîrî tarzında kaleme aldığı belirtilen eser. Bahse konu olan Makâmât, Ebû Muhammed Kâsım bin Alî bin Muhammed el-Harîrî (ö. 516/1122)’nin 495/1102-504/1111 yılları arasında mensur olarak kaleme aldığı, makâme adı verilen ve toplumdaki aksaklıkları anlatan elli kısa hikâyeden oluşan Arap edebiyatının en meşhur hikâye külliyatlarından biridir. Makâmât, aralarında gayrimüslimlerin de bulunduğu birçok edip tarafından taklit edilmiştir. Kaynaklarda Amasya müftüsü Âkif Mustafa Efendi’nin de (Kılıç 2003) on veya otuz iki hikâyeden (makam/makame) oluşan bu tarz bir eser kaleme aldığı bilgisi yer almaktadır. Osmanlı Müellifleri’nde sanatçının “Makâmât-ı Harîrî tarzında 32 makâme üzre Bedî’a isminde bir eseri” olduğu belirtilmektedir (Bursalı Mehmed Tahir 2016: 386). Sâlim Tezkiresi’nde de eserin Makâmât-ı Harîrî’ye nazire olduğu ve on makamdan oluştuğu bilgisi yer almaktadır (İnce 2018: 312). Râmiz ise sadece “Harîrî’ye nazireleri vardır.” (Erdem 1994: 210-211) şeklinde bilgi vermektedir. Nüshası ele geçmemiş olan eserle ilgili bilinenler bunlardan ibarettir.

Birincil biyografik kaynaklarda verilen bilgilerden Bedî’a’nın bir hikâye külliyatı olduğu anlaşılmakla birlikte, günümüzde yapılan bazı çalışmalarda Mustafa Âkif Efendi’nin Dîvân’ının isminin Bedî’a olduğu belirtilmiştir (Ocak 2019: 5; Bayram 2018: 47). Ancak söz konusu Dîvân üzerine yapılmış olan yüksek lisans tezinin (Ocak 2019) sonunda yer alan eserin tıpkıbasımında Divan'ın adının Bedî’a olduğuna dair bir kayıt bulunmamaktadır.

Nasirin biyografisi için bk. “Âkif, Iydî-zâde Mustafa Âkif Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/akif-iydizade-mustafa-akif-efendi