Mahremî’nin hakkında çok konuşulan fakat günümüze ulaşmayan eseri. Bu eserden ilk olarak Âşık Çelebi “bir Basît-nâme’si vardur ki cümle elfâz ve teşbîhât ve temsîlâtı Türkî’dür. İçlerinde lâf-ı ‘Arabî ve Acemî yokdur” şeklinde söz eder (Âşık Çelebi 2010, II: 788). Eserden söz eden ikinci kişi Gelibolulu Âlî olup şunları söyler: “Basît-nâme-nâm bir risâle diyüp sâfî Türkî dilden bu makûle ebyât ile nazm getürmüşdür.” (İsen 1994: 271). Âşık Çelebi ve Âlî’nin verdiği bu bilgilerinden yola çıkan Fuad Köprülü, Mahremî’yi Türkî-i Basit Akımı’nın temsilcilerinden biri olarak görmüştür. Her iki tezkirecinin eserden örnek olarak verdiği beyit bu akım için her zaman örnek gösterilir: "Gördüm segirdür ol ala gözlü geyik gibi/Düşdüm saçı duzağına bön üveyik gibi". Köprülü'nün de belirttiği gibi diğer tezkireler bu eserden hiç söz etmemektedir. Her iki tezkire yazarının verdiği bilgiler yetersiz olduğundan eserin konusu, manzum veya mensur mu olduğu bilinmemektedir. Öte yandan Köprülü'nün de öne sürdüğü gibi Âşık Çelebi'nin “bu uslûbla bir iki gazel derc eylemişdür” ifadesi ile Âlî'nin ...“sâfi Türkî dilden bu mâkûle ebyât ile nazm getürmişdür” sözleri eserin mesnevi tarzında yazılmış olabileceği ihtimalini akla getirir.

Şairin biyografisi için bk. "Mahremî, Ahmed". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mahremi-ahmed