Muallim Naci'nin şair kimliğinin edebî çevrelerde geniş yankı bulmasını sağlayan şiir kitabı. Muallim Naci'ye şiir alanındaki ilk şöhretini sağlayan Âteş-pâre'nin içerisinde tamamı aruz vezniyle yazılmış 53 şiir yer almaktadır.

Şairin basılan üçüncü şiir kitabı olan eser, mesnevi şeklinde yazılmış bir tevhid ve Said Paşa'ya ithaf edilmiş bir kasideyle başlamaktadır. Klasik Türk edebiyatındaki divanlarda yer alan kasidelerin hilafına Muallim Naci'nin kaleme aldığı kaside şekil bakımından yenilikler taşır. Şiir kitabının girişinde yer alan bu özgün tavır Âteş-pâre'de yer alan diğer şiirlerin de niteliği hususunda okura fikir vermektedir. Muallim Naci,  Âteş-pâre'de şekil bakımından olduğu kadar muhteva bakımından da birtakım yenilikler denemiştir. Âteş-pâre'de muhteva itibariyle Naci'nin seyahatleri ve aldığı görevler esnasında gezip gördüğü Ege, Balkanlar ve bilhassa Anadolu'ya ait izlenimleri ve duyguları yansıtan şiirler yer alır. Âteş-pâre içerisinde yer alan "Kebûter", "Şâm-ı Garîban","Dicle", "Feryâd", "Nusaybin Civarında Bir Vadi", "Avcı" gibi şiirler Naci'nin şiirinde muhteva bakımından yeni ve özgün şiirler olarak anılmaktadır. Naci'nin şiirlerinin ekseriyetinde yer alan hüzün duygusuyla beraber şairin tabiatı kavrama ve şiire aktarma çabası dikkat çekmektedir. Tanpınar, Naci'nin Âteş-pâre'de yer alan şiirlerindeki tabiat tasvirlerini ve küçük olayları hikaye etme başarısını takdir eder ve şairin bu yönünün Şinasi'nin şiir dilini sadeleştirme yönündeki gayretinin devamı sayılabileceğini ifade eder. Âteş-pâre'nin diğer önemli yönü ise Naci'nin yerleşmiş kanaatin aksine Batı edebiyatına olan alaka ve çalışmalarını göstermesidir.

Muallim Naci, söz konusu şiir kitabına Victor Hugo, Alfred de Musset, Parny, Maynard, Prudhomme gibi dönemin Fransız şairlerinden kendisine yakın bulup seçtiği şiirlerini tercüme halinde eklemiştir. Âteş-pâre'de Servet-i Fünun'da "resim altına şiir" şeklinde sık sık kullanılacak olan şiir tarzına örnek teşkil eden "Levha", "Ninni" başlıklı şiirler de dikkati çeker. Bu şiirlerin yanı sıra Âteş-pâre'de daha sonraki dönemde yoğunlukla Tevfik Fikret'in şiirlerinde görülecek olan diyalog şeklinde yazılmış "Telâkî" ve "Bikr ü Bîve" gibi şiirler de mevcuttur. Âteş-pâre içerisinde klasik Türk şiirinde yer alan mazmunların kullanıldığı şiirler de yer almaktadır. Bu şiirlerde Naci mazmunları hayal ve söyleyiş bakımından orijinal bir şekilde kullanmış, sehl-i mümteni denecek tarzda mısra ve beyitler ortaya koymuştur. Mehmet Kaplan, Naci'nin dil ve ahengi müdafaa ederek divan şiirinin en iyi taraflarını, yoğun ifade tarzını ve musikisini temel aldığını ifade eder. Bu anlamda Âteş-pâre kitabında Muallim Naci, kadim şiir geleneğinden beslenen hem şekil hem muhteva açısından özgün şiirler kaleme almıştır. 

Celal Tarakçı, Muallim Naci üzerine 1973 yılında hazırladığı doktora çalışmasını 1994 yılında kitaplaştırmış ve Muallim Naci'nin şiirlerinden kısa bir seçkiyi bu çalışmasında kullanmıştır. Muallim Naci'nin bütün şiirleri ise Abdülkadir Hayber ve Hüseyin Özbay tarafından 1997'de yayımlanan Muallim Naci'nin Şiirleri adlı kitapla ilk defa Latin harfleriyle neşredilmiştir. Yakın tarihte Naci'nin bütün şiirleri, Kayahan Özgül tarafından "Arafta Yalnız Bir Şair: Muallim Naci" başlıklı uzun bir inceleme yazısıyla beraber Şiirin Hazanında Gazel Dökenler V: Muallim Naci Efendi adıyla 2016 yılında neşredilmiştir. 

Şairin detaylı biyografisi için bk. "Muallim Naci". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü: http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/muallim-naci