Mehmet Celal’e ait eser. Eser manzum- mensur karışık bir şekilde yazılmıştır. Eser içeriğini Sultan II. Abdülhamid Han’ı öven kaside, yine II. Abdülhamit’e ithaf edilmiş Leyle-i Regâib ve Arz-ı Şükrân başlıklı bir diğer kaside, üç adet “Musâhabe” başlıklı karşılıklı konuşmaların olduğu mensur metinler, “O Kadın” ve “Şi’r” başlıklı manzumeler, bir adet gazel, bir adet takrîz, “Güzel Kuzular”, “Bûse-i Muhabbet”, “Bir Gül”, “Bu Yetimler”, “Bir Kıza” başlıklı şiirler; “Bir Levha-i Ma’sûmâne”, “Pek Muzdarib”, “İstiğrâk” ve “Avret” başlıklı mensur metinler ve son olarak da Vecdî’nin Dîvânçe’si ile ilgili mektup oluşturmaktadır.

“O Kadın”, “Şi’r”, “Bûse-i Muhabbet”, “Bir Gül”, “Bir Kıza” başlıklı manzumelerde aşk, tabiat vb. lirik konular ön plandadır. “Güzel Kuzular”, “Bu Yetimler” adlı manzumede ise tabiat ve sosyal hayata dair konular işlenmiştir. Manzumelerde Arapça-Farsça ifadeler olmasına rağmen anlaşılır bir üslûp hakimdir. Eser içerisindeki gazelde “mef’ûlü mefâ’îlü mefâ’ilü fe’ûlün” aruz kalıbı kullanılmıştır.

Eser 104 sayfadan müteşekkildir. 1312/1894 yılında Alem Matbaasında eser basılmıştır ve İ.B.B. Atatürk Kitaplığı Sayısal Arşiv ve e-Kaynaklarında Bel_Osm_K.00095 demirbaş numarasıyla kayıtlıdır.

Şairin biyografisi için bk. “ Mehmet Celal”. Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü.http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mehmet-celal