Âmentü'de geçen iman esaslarının manzum izahı. Metnin iki nüshası tespit edilmiştir. İlki, Millet Kütüphanesi Ali Emirî Koleksiyonu’nda 6 varaklık müstakil bir eser olarak 827 numarada kayıtlıdır. İkincisi ise Beyazıt Kütüphanesi Veliyüddin Efendi Koleksiyonu’nda 3223 numaradadır. Eser, içinde bulunduğu mecmuanın 120b-125a varakları arasındadır. Nüshaların ferağ kaydında bir bilgi verilmese de bu iki nüshanın yazıları mukayese edildiğinde eserlerin müstensihinin aynı kişi olduğunu düşündürecek pek çok emare vardır. Beyazıt Kütüphanesi Veliyüddin Efendi Koleksiyonu’nda 3223 numaradaki nüshanın adı YEK kayıtlarında Selbiyye olarak geçmektedir. Buna, selbiyye kelimesinin manzumenin 20. beyitinde geçmesinin neden olduğu anlaşılmaktadır. (Kodılar bu beşin selbiyye nâmuñ / Ki kâdirdür bilâ avn u nusret) Halbuki, selbiyye burada eserin adı olarak değil, şiirin başından beri zikredegelinen sıfatlardan beşinin adı olarak geçmektedir. Ayrıca aynı kayıtta yanlışlıkla eserin müellifi olarak İshak b. Hasan ez-Zencanî et-Tokadî (ö. 1689) gösterilmiştir. 

Eserde, Âmentü’de yer alan “Âmentü billahi” “ve melâiketihi” “ve kütübihi...” gibi ifadeler, kırmızı mürekkeple varakların boş kısımlarına derkenar olarak yazılmış ve bu ifadelerin hizasında metinde kırmızı mürekkeple “Allah’a iman getirmek beyanındadur”, “Meleklere iman getirmek beyanındadur” gibi başlıklar kullanılmıştır. Toplam 145 beyitten oluşan manzumede, başlıkların hemen altında konuyla ilgili kafiyeleniş itibariyle gazel formunda ve müellifin sondan bir önceki beyitte de belirtildiği gibi aruzun “mefā‘îlün mefā‘îlün fe‘ûlün” kalıbıyla beyit sayısı 6-13 arasında değişen şiirler yazılmıştır. İlk 6 beyit giriş olarak düşünülmüş ve Arapça yazılmıştır. Şairin mahlası eserin 125^a varağında 9. beyitte geçmektedir. (Şentürk 2022: 34)

Müellifin biyografisi için bk. "Ferdî, Şeyh Hacı Abdullah Ferdî Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ferdi-seyh-haci-abdullah-ferdi