İbn Arabşâh olarak tanınan Ahmed bin Muhammed bin Abdullâh bin İbrâhîm bin Ebû Nas Muhammed bin Arabşâh Şehâbeddîn Ebu’l-Abbâs tarafından kaleme alınan Arapça eserdir. İbn Arabşâh’ın Acâ'ibü’l-Makdûr fî-Nevâ’ibi (Ahbâri) Temûr adlı risalesi dönemin birinci el kaynakları arasında olup beş bölümden müteşekkildir. İbrahim Kafesoğlu'nun (1987: 700) belirttiğine göre secili nesrin mükemmel bir örneği olan bu eserde kısa bir mukaddimenin ardından, Timur isminin anlamından, doğduğu yerden başlanmakta ve fasıllar hâlinde Timur'un ölümüne kadarki olaylar hakkında teferruatlı bilgiler verilmektedir. Bunların yanı sıra Timur’un ölümünden sonra yaşanan saltanat çekişmelerinden ve Şâhruh’un Mîrzâ Halîl Sultân’dan Mâverâünnehir ve Semerkand’ı almasına kadar vuku bulan hadiselerden de bahsetmektedir. Eserini muhtemelen 838/1435 yılında tamamlamış olan İbn Arabşâh’ın, kendisiyle birlikte anne-babasını Semerkand’a göndermesinden dolayı Timur’a karşı kin beslemiş ve bu kini eserine de yansıtmıştır. Bu yüzden bilim insanları, yazarın eserinde kullandığı tabirler ve verdiği bilgilerde yanlılık olduğu algısı uyandırdığını belirtmektedirler. İbn Arabşâh, eserini iddialı bir üslûpla kaleme almış ve sade bir anlatım yerine külfetli bir dil tercih etmiştir. Ayrıca mecazi anlatım ve teşbihler oldukça yoğun kullanılmıştır. Müellif, eserinde birtakım hadiseleri karıştırıp zaman dizini bakımından hataya düştüğü için verdiği bilgileri diğer kaynaklarla karşılaştırmak suretiyle kullanmak daha doğru bir yaklaşım olacaktır.

Türkiye ve Türkiye dışındaki kütüphanelerde yazmaları bulunan Timur döneminin en mühim kaynaklarından birisi olan kitap İngilizce, Fransızca, Latince, Farsça, Özbekçe gibi farklı dillere çevrilmiştir. Vezir Alî Paşa'nın isteğiyle Bağdatlı Nazmîzâde Murtazâ tarafından 1110/1698’de Târîh-i Timurlenk adıyla Türkçeye tercüme edilen eser, matbaanın Türkiye’ye gelişiyle 1142/1729 yılında Târîh-i Timur-ı Gûrkân adıyla basılmıştır. Fakat ağır bir dille tercüme edildiği için kısmen sadeleştirilip kısaltılarak yine aynı adla 1277/1860 yılında yeniden basılmıştır (Aka 1988: 318). Nazmîzâde'nin çevirisinin ağır bir üslubu olduğu için Ahsen Batur Beyrut nüshasını Türkçeye tekrar tercüme etmiştir (2012). Nazmîzâde çevirisi üzerine Muammer Aksoy yüksek lisans tezi hazırlamıştır (2012).

Müverrihin biyografisi için bk. "İbn Arabşâh, Ahmed bin Muhammed bin Abdullâh bin İbrâhîm bin Muhammed, Şehâbeddîn, Ebu’l-Abbâs, Acemî, Rûmî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü.  http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ibn-arabsah-ahmed-bin-muhammed