Şeyhülislam Mehmed Mekkî Efendi’nin (d. 1126/1714 - ö. 1212/1797) Dîvân’ından sonraki en önemli eseri. Tevessül, Bûsîrî (öl. 696/1297)’nin İslam kültür ve edebiyatında oldukça şöhret bulmuş olan Kasîde-i Bürde'sinin en önemli Türkçe şerhlerindendir. Mekkî, Süleyman Nahîfî'nin (öl. 1151/1738) tahmîsini örnek alarak Kasîde-i Bürde’yi tahmis etmiş fakat daha sonra kaside anlaşılmadan tahmisteki ince manaların da açığa çıkmayacağı düşüncesiyle kasideyi şerh etmeye karar vermiştir. Kaynaklarda bu şerhin Türkçe şerhlerin en ayrıntılı ve mükemmeli olduğu kaydedilmektedir. Mekkî, mukaddimeden sonra Kasîde-i Bürde’nin beyitlerini sırasıyla şerh etmiştir. Her beytin şerhinden sonra kendi tahmisine yer vermiştir. Tahmis, aruzun "mefâ'ilün fe'ilâtün mefâilün fe'ilün" kalıbıyla yazılmıştır. Mekkî, beyitleri şerh ederken her bir beytin Arap vezni üzerine takti’ini yapmış, beyitlerin irapları konusundaki ihtimallere dikkat çekmiş, nahiv ve belâgatle ilgili birtakım kuralları nakletmiştir. Klasik şerh yöntemi ile yazılan, dönemin dil ve üslubunu yansıtan eserde konu gereği Arapça ibarelere sıkça yer verilmiştir.

Kütüphanelerde pek çok nüshası bulunan eser farklı tarihlerde (1251, 1300, 1314) basılmıştır. Keskinsoy (2011), Mekkî ve Nahîfî’nin tahmisleri ile ilgili yüksek lisans tez çalışmasında konu gereği Mekkî’nin sadece 150 bendden oluşan tahmisine yer vermiştir.

Şârihin biyografisi için bk. "Mekkî, Mehmed Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mekki-mehmed-efendi