Şair-i Mâderzâd unvanıyla anılan İsmail Safâ’nın şiirlerinden oluşan eseri. Tevfik Fikret’e ithaf edilen eserde 63 şiir yer almaktadır. Şiirlerde genel olarak tabiat, hayat, ölüm, mukaddesat, din, ahlak, mukaddesat, millî ve manevi değerler işlenmiştir. Mesnevi, kaside, gazel, müstezat, şarkı, kıt'a gibi nazım şekillerinin ağırlıklı olduğu eserde tevhit, naat, mersiye, tarih, nazire, takriz türünde şiirler bulunmaktadır. Duygudan çok düşüncenin ağırlıklı olduğu şiirlerde lirizm yönünün zayıf olduğu görülür. Yer yer sade bir dil, akıcı ve samimi bir üslupla yazılmış şiirlere rastlansa da genel anlamda Arapça ve Farsça kelimeler ve Farsça terkiplerle yüklü ağdalı bir dil ve üslup dikkat çeker.

İlk baskısı 1312/1895, ikinci baskısı 1328/1912 yılında yapılan eser, 142 sayfadan oluşmaktadır. İki baskıda da sayfa numaraları ve şiirlerin sıralanışı aynıdır.

Eser üzerine Özcan Bayrak (2013) tarafından bir çalışma yapılmış, daha sonra İsmail Safâ’nın bütün şiirlerini ele alan bir çalışma içinde yayımlanmıştır (Selçuk vd. 2019).

Şairin biyografisi için bk. “İsmail Safa, Şâir-i mâder-zâd”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ismail-safa