İsmâil Safâ’nın çoğu Servet-i Fünûn’da yayımlanmış şiirlerinin yer aldığı eseri. 58 şiirin yer aldığı eserde mesnevi, gazel, tahmis, müstezat, şarkı, kıt'a gibi klasik nazım şekilleri ve nazire, mersiye gibi türlerin yanında yeni nazım şekilleri ve konuların varlığı da dikkat çekmektedir. Din, ahlak, mukaddesat, millî ve manevi değerler, tabiat, hayat, ölüm şiirlerde işlenen başlıca konulardandır. Duygudan ziyade düşüncenin ağırlıklı olduğu şiirlerin lirizm yönü zayıftır. Arapça ve Farsça kelimeler, Farsça ikili ve üçlü terkipler ve edebî sanatlar Servet-i Fünûn dil ve üslubu ile paralellik taşımaktadır.

Hissiyyât, şairin ölümünden sonra 1328/1912 yılında basılmıştır. 128 sayfadan oluşan eserin baş tarafında Ali Kȃmî’nin, ağabeyi İsmail Safâ’nın hayatı, şahsiyeti ve eserlerine dair değerlendirmelerde bulunduğu “Merhum İsmail Safa Bey’in Terceme-i Hâli” başlıklı yazısı (s. 4-23) ile yine onun için yazmış olduğu “Bir Şâir-i Âfil İçin” başlıklı şiiri (s. 24) bulunmaktadır.

Eser, İsmail Safâ’nın bütün şiirlerini ele alan çalışma içinde yayımlanmıştır (Selçuk vd. 2019).

Şairin biyografisi için bk. “İsmail Safa, Şâir-i mâder-zâd”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ismail-safa