- Yazar Biyografisi (TEİS)
Şemsî - Madde Yazarı: Doç. Dr. Mehmet Nuri Çınarcı
- Eser Yazılış Tarihi:932/1525-1526
- Yazıldığı Saha:Azerbaycan
- Edebiyat Alanı:Yazılı Edebiyat / Divan Edebiyatı
- Dönemi:16. Yüzyıl
- Dili:Türkçe
- Alfabesi:Arap
- Yapısı:Manzum
- Niteliği:Telif
- Türü/Formu:Mesnevi
- Yayın Tarihi:18/03/2022
YÛSUF U ZÜLEYHÂ (ŞEMSÎ)
âşıkâne mesneviŞemsî (d.?/?-ö.?/?)
ISBN: 978-9944-237-87-1
Şemsî mahlasını kullanan bir şair tarafından kaleme alınmış aşk mesnevisi. Kaynaklarda şairin hayatı ile ilgili herhangi bir bilgi mevcut değildir. Şairin Şemsî mahlasını kullandığına dair bilgiyi ise mesnevi içerisinde yer verilen gazellerin mahlas beyitlerinden öğrenilmektedir. Kur’an-ı Kerim’de geçen Yûsuf suresinden esinlenerek oluşturulan mesnevi, Azerbaycan Türkçesiyle yazılmıştır. Mesnevinin ketebe kaydında eserin 21 Muharrem Perşembe günü 932/1525-1526 tarihinde yazıldığı belirtilmektedir. 2429 beyitten oluşan mesnevi, aruzun “mefâ’ilün mefâ’ilün fe’ûlün” kalıbıyla yazılmıştır.
Çift kahramanlı aşk mesnevileri giriş, konunun işlendiği bölüm ve bitiş bölümlerinden meydana gelmektedir. Şemsî’nin Yûsuf u Züleyhâ mesnevisi baştan eksik olduğu için elimizdeki nüshada mesnevinin sadece konunun işlendiği bölüm ve bitiş bölümü mevcuttur. Mesnevilerde yeni bir konuya geçildiği zaman genellikle bu durum Farsça bir başlıkla belirtilir. Ancak Şemsî, mesnevisinde bu başlıklara yer vermemiştir. Mesnevinin bitiş bölümünde müellif, eserinin konusunu Arapça yazılmış kıssa ve tarihlerden aldığını lakin Türkçe nazmettiğini belirtir. Mesnevinin içerisinde işlenen konuyla bağlantılı olarak yedi adet gazele yer verilmiştir. Bu gazeller, mesnevinin yazıldığı aruz ölçüsüyle kaleme alınmışlardır. Şemsî’nin Yûsuf u Züleyhâ mesnevisi konunun işlenişi bakımından birkaç küçük farklılık dışında Hamdullah Hamdî’nin Yûsuf u Züleyhâ mesnevisine benzer (Konu özeti için bk. Hamdî'nin Yûsuf u Züleyhâ'sı). Örneğin Hamdullah Hamdî’nin eserinde Züleyhâ, putlardan fayda göremeyince onları kırmış ve hak dinine geçmiştir. Şemsî’de ise bu hadise zikredilmez ve Züleyhâ’nın kendisinden intikam alınacağı düşüncesiyle Yûsuf’tan bir müddet saklandığı hadisesine yer verilir. Yine Hamdullah Hamdî’nin eserinde Mısır hükümdarının ismi Reyyân, Mısır azizinin ismi ise Kıtfir’dir. Ancak Şemsî’nin eserinde bu isimler zikredilmez. Şemsî’nin Yûsuf u Züleyhâ mesnevisinde Mollâ Câmî’nin kaleme aldığı Yûsuf u Züleyhâ mesnevisinin bariz bir etkisi vardır.
Eserin tek yazma nüshası Tebriz Milli Kütüphanesi’nde bulunmaktadır. Eser üzerine Mehmet Nuri Çınarcı (2016) tarafından bir kitap çalışması yapılmıştır.
Eserden Örnekler
Gel imdi sâmi’ eyle merd-i hâsı
İdem bir kıssa gamdan bul halâsı
Ohuram cân ile dilden işitgil
Kulağ dut zevk ilen andan işitgil
İşid İshâk-ı İbrâhim Halîl’i
Resûl itdi anı Rabb-ı celîli
Cihânda Şâm old kıldı vatan hûb
Ki anda dutdı ülfet cân ü ten hûb
Allâh’ın emrine me’mûr idi ol
Risâletde hemân meşhûr idi ol
İderdi sohbeti mescidde dâ’im
Allâh’ın emrine olmışdı kâ’im
Özine tâ’ati kılmış idi iş
Kılurdı gice gündüz hayr-endiş
Tekyeliğinde bir düş gördi gice
Ki çıhdı bir ağaç zuhrundan üce
Ol ağaç tâze vü ter bî-nazîrdür
Ki yoh mânendi ‘âlem içre gîrdür
Dahı var ağaçda çoh budağlar
Sanasın her budağı üce dağlar
Kamu şâhı anun çün nûr bolmış
Kamu ‘âlem onun nûrıyla dolmış (Çınarcı 2016: 109)
Kaynakça
Çınarcı, Mehmet Nuri (hzl.)(2016). Şemsî- Yûsuf u Züleyhâ. Ankara: Grafiker Yay.
Kartal, Ahmet (2014). Doğunun Uzun Hikâyesi- Türk Edebiyatında Mesnevi. İstanbul: Doğu Kütüphanesi Yay.
Onur, Naci (hzl.)(1991). Yûsuf u Züleyhâ-Hamdî. Ankara: Akçağ Yay.
Safa, Zebihullah (1388). Tarih-i Edebiyyat Der-İran. Tahran: Çaphane-i Nigarhatif.
Terbiyet, Muhammed Ali (1390). Dânişmendân-ı Âzerbaycân. Tebriz: Neşr-i Ahter.
Türkdoğan, Melike Gökcan (2011). Klasik Türk Edebiyatında Yusuf u Züleyha Mesnevileri Üzerine Mukayeseli Bir Çalışma. Ankara: KTB Yay.
Vezinpur, Nadir (1390). Yûsuf u Züleyhâ, Ez-Heft Evreng-i Câmî. Tahran: Müessese-i İntişarat-ı Emir Kebir.
Atıf Bilgileri
Benzer Eserler
# | Madde | Yazar | Madde Yazarı | İşlem | ||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | DÎVÂN (CÂHÎ) | Câhî, İbrâhîm Mîrzâ | Prof. Dr. Muhsin Macit |
Görüntüle | ||
2 | HADÎKATÜ'S-SÜ'EDÂ (FUZÛLÎ) | Fuzûlî | Filiz Kılıç |
Görüntüle | ||
3 | MENÂKIB (GARİBÎ) | Garîbî | Prof. Dr. İsrafil Babacan |
Görüntüle | ||
4 | DÎVÂN (GARÎBÎ) | Garîbî | Prof. Dr. İsrafil Babacan |
Görüntüle | ||
5 | DÎVÂN (HATÂYÎ) | Hatâyî, Şâh İsmail | Prof. Dr. Muhsin Macit |
Görüntüle | ||
6 | DEH-NÂME (HATÂYÎ) | Hatâyî, Şâh İsmail | Prof. Dr. Muhsin Macit |
Görüntüle | ||
7 | NASÎHAT-NÂME (HATÂYÎ) | Hatâyî, Şâh İsmail | Prof. Dr. Muhsin Macit |
Görüntüle | ||
8 | DÎVÂN (RAHMETÎ) | Rahmetî, Tebrîzî | Araş. Gör. Dr. Orhan Baldane |
Görüntüle | ||
9 | KASÂYİD Ü GAZELİYYÂT-I TÜRKÎ (SÂDIKÎ-İ KİTÂBDÂR) | Sâdıkî-i Kitâbdâr | Doç. Dr. Emrullah Yakut |
Görüntüle | ||
10 | ZÜBDETÜ'L-KELÂM (SÂDIKÎ-İ KİTÂBDÂR) | Sâdıkî-i Kitâbdâr | Doç. Dr. Emrullah Yakut |
Görüntüle |