Necef Bey Vezirov’un dört perdelik komedi eseri. 1875 yılında yazılmaya başlanan eser, 1895 yılında tamamlanmıştır. Arap harfleriyle Azerbaycan Türkçesinde kaleme alınmıştır. Eserin ana kahramanı, Bakü’de ticaretle uğraşan, elli yaşında olan, para tutkunu Hacı Kamber’dir. Eserin diğer karekterlerini ise; Hacı Kamber’in eşi Dilber Hanım, kızları Cevahir Hanım, hizmetçileri Yeter Hanım, erkek hizmetçi Cebi; Dilber Hanım’ın kız kardeşinin oğlu Eşref Bey, Eşref Bey’in hizmetçisi Mahmut; tüccar Hacı Salman, Şişman kişi Mayor Hudaverdi Bey, Değirmenci Kıdı Kirve, Molla Sefi, Âşık Veli, ayakkabıcı Tıntın İmamkulu, oluşturur.

Tüccar Hacı Salman, Hacı Kamber’i ipek kozacılığı işine sokar; ancak Kamber’in koza gemisi Karadeniz’de batınca, bunu öğrenen Hacı Kamber, çıldırıp evi terkeder. Dilber Hanım ise, bu derde deva bulmak için mollalara, türbelere gider. Dilber Hanım’ın yeğeni, onlara yardım etmek için Hacı Kamber’i evine getirir. Mayor Hudaverdi Bey ve İmamkulu, Hacı Kamber’in delirdiğini öğrenince, hemen borçlarını istemeye gelirler ve paralarını Eşraf Bey’den alırlar. Bu sırada Hacı Salman, malların sigortalandığı müjdesiyle Hacı Kamber’in evine gelir. Her ne kadar Hacı Kamber, parasını alacağına inanmasa da ailesi buna inanıp eğlence için eve Âşık Veli’yi çağırırlar. Hacı Salman, Kamber’in parasını getirince, Hacı Kamber, Salman’ı affedip, onu suçlamayı bırakır. Eşref Bey, tüm bu tantana bitince, Dilber Hanım ve Hacı Kamber’in kızı Cevahir ile evlenir. Hacı Kamber ise evin genç hizmetçisi Yeter ile evlenme niyetindedir, hatta bu yüzden eşi Dilber Hanım’ı evden kovar. Yeter ise Hacı Kamber ile evlenmeyi hiç istemez, Hacı kamber ona zorla nikâh kıyacakken Eşref Bey’in hizmetçisi Mahmut ile kaçarak kurtulur.

Necef Bey Vezirov’un Yağışdan Çıkdık Yağmura Düşdük adlı komedisinde ana karakter Hacı Kamber’in tüccar olması, ipek kozacılığının ihracatını yapması ve mallarının zarar görmesi konusu, Azerbaycan’ın XIX. yüzyılın sonlarındaki ekonomide gelişen ticaret yapı ve kurumlarına işaret etmektedir. Kapitalizmin egemenliğini iyice kurmaya başladığı bu dönemde, eserdeki Hacı Kamber karakteri, ticarete atılan, parayı çok seven, parayı görünce keyif peşinde koşan bir karakter olarak karşımıza çıkmaktadır. Yün dolu gemisi batınca bir süre deli divaneye dönen Hacı Kamber karekterini Vezirov, para düşkünü bir tip olarak meydana çıkarmıştır. Eserde Hacı Kamber tipinin etrafında; yine onun gibi fırsatçı, para sever İmamkulu ve Mayor Hudaverdi Bey gibi kişiler yer alır. Necef Bey Vezirov, komedinin olumlu ve ideal bir tipi olarak Dilber Hanım’ın yeğeni Eşref Bey’i ön plana çıkarmaktadır. Eşref Bey eğitim görmüş, bilgili ve akıllı bir kişidir. Ayrıca kanunları da iyi bilen Eşref Bey, Hacı Kamber ailesinin sorunlarına akılcı çözümler üretir. Vezirov, Eşref Bey karakterini, ilim irfan sahibi, akıllı ve aydın bir Müslüman tipi olarak idealize etmiştir. Nitekim bu komedide Eşref Bey, Müslümanların cahilliğinin nedeninin eğitimsizlik olduğunu, para için birbirlerinin kanlarını döktüklerini ve Müslüman bir toplum olarak birlik olmadıklarını sık sık vurgular. Vezirov’un bu komedide isim sembolizasyonu yaptığı da görülmektedir. Örneğin, Kamber isminin anlamı (Ar. Kanber, Gamber, Ganber, Kamber < ḳanber ‘sorguç, ibik’) “Sadık köle” ve “Hz. Ali’nin sadık kölesinin adı” demektedir. Hacı Kamber de paranın kölesidir. Eşref ismi de (Ar. eşref) “Çok onurlu, çok şerefi” anlamındadır. Zaten eserdeki Eşref karakteri de ideal, onurlu bir Müslümanı temsil etmektedir. Komedinin bir başka önemli karakteri Âşık Veli’dir. Âşık Veli, hem halk kültürünü yaşatan folklorik bir tip, hem de gerçekleri ve doğruları cesurca söyleyen bilge bir tip olarak karşımıza çıkar. Âşık Veli, eserde hem kadınların ve erkeklerin nasıl bir karakterde olmaması gerektiğini anlatır hem de sazıyla maniler söyler. Eserde çok fazla atasözü ve deyim yer alır. Yer yer dua ve beddualar da geçmektedir. Ayrıca, bir saz şairi tarafından söylenen maniler de Azerbaycan halk kültürünü yansıtmaktadır.

Necef Bey Vezirov’un en çok sahnelenen Yağışdan Çıkdık Yağmura Düşdük adlı eseri, Tesnifat-ı Necef Bey Vezirzade ismiyle 1901’de Bakü’de bir cilt halinde basılan kitabın içerisinde yer almaktadır.