Müellifin, mürîdi Derviş Ömer Halîfe’ye hediye olmak üzere kaleme aldığı Celvetiyye zikir ve âdâbına dair eseridir. Bursevî, Tuhfe-i Ömeriyye’yi vefatından üç yıl önce Üsküdar’da yazmış, beş gün gibi kısa bir sürede tamamladığı eserin bitişi için “İrdi encâma Tuhfe-i ‘Ömerî/ Bi-‘atâ-i Ehad bi-lutf-ı Samed/ Didi Hakkı hurûf-ı cevherdâr/ Eyle yâ Rabb eserim hayr-ı ebed” tarihini düşürmüştür.

Kitabın başlıca bölümleri; zikir olarak tevhîd ve çeşitleri, tevhîdin kısımları, halvet ve celvet, nefy ü İsbât, ta‘alluk-tahalluk-tahakkuk, Celvetiyye’de Beş İsim (Esmâ-i İlâhiyye-i Bekâiyye), Derviş Ömer Nevâlî, Ömer İsminin özelliği ve ismin insan hayatına etkisi, dört halîfe, dört imam (e’imme-i erba‘a), imân-ihsân-velâyet-nübüvvet, Kelime-i Tevhîd telkini, ilim, bi‘ât ve İstanbul’dur. Tuhfe-i Ömeriyye’nin tevhid ile ilgili bölümünde tevhid çeşitlerinden; “Lâ ma‘bûde illallah”, “Lâ maksûde illallah”, “Lâ mevcûde illallah” zikirlerinin tasavvufî açılımları üzerinde durulurken tevhidin mertebeleri de dörtlü bir tasnifle; “Lâ ilâhe illallah”, “Lâ ilâhe illa ente”, “Lâ ilâhe illa ene”, “Lâ ilâhe illa hüve” şeklinde sıralanır.

Kitabın ikinci ağırlıklı konusu Bursevî’nin de mensûbu bulunduğu Celvetiyye'dir. Celvetiyye’de öne çıkan celvet ve halvet kavramı; celvetî sülûkunun temel esasları olan “esmâ-i ilâhiyye-i bekâiyye” olarak bilinen (Vehhâbün, Fettâhun, Vâhidün, Ehadün, Samedün) zikirlerinin sırları Bursevî’nin uzun tahlilleriyle eserde yer alır. Bursevî kitapta mürîdi ve eserini ithaf ettiği kişi olan Derviş Ömer Nevâlî’den dolayı “Ömer” isminin mânevî derinliği üzerinde durmaktadır. Ömer isminin muktezâsını şerîat ve adalet olarak vasıflandıran Bursevî bununla birlikte dört halîfenin dördünün de şerîat, tarîkat, mârifet ve hakîkatten ibaret olan dört mertebeye mâlik olduklarını dile getirir. Bursevî konunun devamında itikat konusuna girer ve itikatın dört mertebesi olarak tanımladığı; imân, ihsân, velâyet ve nübüvvet konularını Tuhfe’de işler.

Kitabın son müstakil konusu İstanbul’dur. Bursevî şehirlerin birbirine olan üstünlüğünü; cemâl-celâl, fenâ-bekâ, meratib-i hamse gibi tasavvufî mukayeseler ışığında temellendirmelerde bulunur. Bursevî’nin çoğunluğunu kendi telîfi olan manzûmelerle zenginleştirdiği Tuhfe-i Ömeriyye’nin yedi yazma nüshası olmakla birlikte matbu’dur. Eser üzerinde 1996 yılında M. Ali Akidil tarafından İsmail Hakkı Bursevi Hayatı, Eserleri ve Tuhfe-i Ömeriyye'si (Tenkitli Metin) ismiyle tamamlanmış bir yüksek lisans tezi bulunmaktadır. Tuhfe-i Ömeriyye; Tuhfe-i Vesîmiyye ve Tuhfe-i Aliyye ile birlikte “Üç Tuhfe Seyr ü Sülûk” adlı eser içinde yayınlanmıştır.

Müellifin biyografisi için bk. “Hakkı, Bursalı İsmail Hakkı Bursevî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/hakki-bursali-ismail-hakki-bursevi