19. yüzyılın önemli bir devlet adamı olmasının yanı sıra kaleme aldığı eserlerle münşi ve şair olarak da dikkatleri çeken Mehmet Nüzhet Efendi’nin içinde Arapça ve Farsça beyitleri de ihtiva eden ancak çoğunlukla Türkçe beyitlerden müteşekkil Hz. Peygamber’i methettiği eseri. Eserin varlığını İbnülemin Mahmud Kemal İnal (1969: 1269) nakletmiştir. Terkîb-bend nazım şekliyle ve naat türünde kaleme alınan eser, on bentten oluşmaktadır. Müstakil bir eser olarak İstanbul’da tabedilen Terkîb-i Bend’in ne zaman kaleme alındığına ve hangi tarihte tabedildiğine dair basılan nüshada bilgi yoktur. Eser, Nüzhet’in üç dildeki şiir kabiliyetine dair fikir vermesinin yanı sıra Hz. Peygamber’e duyduğu derin sevgiyi göstermesi bakımından oldukça kayda değerdir.

Terkîb-i Bend’in besmeleyle başlayan mensur mukaddimesinde Nüzhet, manzumenin kendisine ait olduğunu; Hz. Peygamber’in şefaatine nail olmak ve bütün keder ve sıkıntılardan kurtulmak ümidiyle onun zât-ı pâkine iltica ve yakarış kabilinden kaleme alındığını vurgulamıştır (Mehmet Nüzhet yty: 2). Müellifin hayatı, edebî kişiliği ve eserleri hakkında doktora tezi yapan Maksut Belen, Terkîb-i Bend’in bazı parçalarını İbnülemin’den naklen aktarmıştır (2010: 102-103). Dolayısıyla eserin tamamı üzerinde herhangi bir bilimsel çalışma yapılmamıştır.

Şairin biyografisi için bk. "Nüzhet, Mehmed Nüzhet". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nuzhet-mehmed-nuzhet