Hüseyin Vâiz-i Kâşifî tarafından 900/1495 yılında kaleme alınan Ahlâk-ı Muhsinî adlı eserin Rıdvan bin Abdülmennan tarafından yapılan tercümesi. 982/1575 yılında gurebâ-yı yesâr ağalığı ve ulûfeciyân-ı yemîn ağalığı görevlerinde bulunan Rıdvan bin Abdülmennan, Ahlâk-ı Muhsinî’yi Sultan II. Selim’in kızı İsmihan Sultan’ın arzusu üzerine tercüme etmiştir. Müellif metnin giriş bölümünde eserini 22 Aralık 1574’te tahta çıkan III. Murad’ın saltanatı zamanında yazdığını söylemiştir. Ayrıca Terceme-i Ahlâk-ı Muhsinî’nin “Hâtime” bölümünde eseri Türkçeye aktarmaya başladığı zaman gurebâ ağalığına getirildiğini ve kısa bir zaman sonra metni tam bitirmeden ulûfeciyân-ı yemîn ağalığına görevlendirildiğini bildirmiştir. Gureba ağalığına 1575 yılında getirilen Rıdvan bin Abdülmennan’ın eserini 1575 veya 1576 yılında tamamlamış olması kuvvetle muhtemeldir.

Rıdvan bin Abdülmennan Ahlâk-ı Muhsinî’nin ahlak kitapları arasında meşhur olduğunu, eserde padişahlar için gerekli olan tevâzu, tevekkül, sabır, haya, iffet, siyaset ve şükür gibi bazı vasıfların anlatıldığını belirtir. Ona göre, Ahlâk-ı Muhsinî Farsça yazıldığı için bu dili bilmeyenler eserle ilgi kuramayacak ve kitaptaki güzelliklerden istifade edemeyecektir. Bundan dolayı eseri Türkçeye tercüme etmiştir. Mütercim, Ahlâk-ı Muhsinî’yi Türkçeye aktarırken metne büyük ölçüde sadık kalmış, arkaik kelime ve süslü ifadelerden kaçınmıştır. Sadece eserin giriş kısmında sanatlı nesri tercih etmiş, devamında ise orta nesir örneği olacak ifadelere yer vermiştir. Ona göre tercümedeki asıl maksat hikâyeleri kavratmak ve ibareleri öğretmektir. Mütercim eseri tercüme ederken bazı yerlere manzum parçalar ilave etmiş ve bunları "li-mü’ellifihî" başlığıyla belirtmiştir.

Eser üzerine tanıtıcı bir makale vardır (Koyuncu ve Ataç 2020).