Eski Uygur Türkçesi dönemine ait bir apokrif sûtra (sahte sûtra).

Buda’nın vaazlarının toplandığı eserler sûtra olarak adlandırılmaktadır. Hindistan’da Sanskritçe kaleme alınan ya da Batı bölgelerinde yazılan sûtralar gerçek sûtrayken, Çinlilerin kendi ürettikleri sûtralar ise, “apokrif- uydurma sûtra” olarak adlandırılmaktadır.

Eser üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm, Dhāranī-Sūtra’nın özünü; ikinci bölüm, hastalıkları iyileştirme ve doğuma yardım etmede Buddha Avalokiteśvara metodunun özünü; üçüncü bölüm ise tehlikelerden korunmada Buddha Avalokiteśvara’nın sûtralarının özünü anlatmaktadır.

Çinliler tarafından Fo ding xin da tuo luo ni/jing şekillerinde adlandırılan eserin Türkçesi “Buddha Avalokiteśvara’nın büyük Dhāranī-Sūtra’sı” olarak da adlandırılabilmektedir (Demirci 2021: 11). Eser, Ming hanedanlığına ait bir Buddha heykelinin içinde, 1440-1441 tarihli iki nüshasıyla tesadüfen bulunmuştur. Üç bölümden oluşan eserin bilinen ilk nüshaları Yuan ve Ming hanedanlığından kalmış olmakla birlikte eserin birçok nüshası bulunmaktadır.

Uygurların Budizmi kabul etmesiyle Çinlilerin apokrif sûtra olarak adlandırdığı sûtralar, Çince ve Tohar B dilinden Eski Uygur Türkçesine tercüme edilmiştir.

Eser üzerine çeşitli çalışmalar olmakla birlikte, Ümit Özgür Demirci’nin müstakil bir kitap çalışması bulunmaktadır.