Fındıklılı İsmet Efendi tarafından yazılan biyografi kitabı. Devrinde “ayaklı kütüphane” diye anılan İsmet Efendi, çocukluk yıllarından itibaren biyografi yazımına ilgi duymuş, ulema ve meşayihin hâl tercümelerini kaleme almaya başlamıştır (İnal 1328: 4-5). Şekâ’ik-ı Nu‘mâniyye zeyillerinden Şeyhî Mehmed Efendi’nin Vekâyi‘u’l-Fuzalâ’sını tezyil eden İsmet Efendi, kısaca Tekmiletü’ş-Şekâ’ik ismiyle anılan eserini 1314/1896 senesinde telif etmiştir. 8 cilt hâlindeki  eser 1143-1314 (1730-1896) yılları arasında yaşamış âlim, şeyh ve bilginlerin hayat hikâyesini içermektedir. Ancak eser, 1314/1896 senesinde Fındıklı’da çıkan yangında yanmıştır (Özcan 2001: 139). Daha sonra yazar hatırlayabildiği âlim ve şeyhlerin biyografilerini 4 ciltte toplayarak dönemin hükümdarı Sultan II. Abdülhamid’e sunmuştur. İsmet Efendi tarafından saraya sunulan bu kısımlar, İbnü’l-Emîn Mahmud Kemal İnal tarafından dağınık hâlde bulunmuş ve bir araya getirilmiştir (Yıldırım 2021: 35-37).

Vekâyi‘u’l-Fuzalâ’ya zeyil olarak yazılan eser, Şeyhî Mehmed Efendi’nin sonlandırdığı Sultan III. Ahmed devrinden (23. tabaka) sonra başlamaktadır. Şeyhî, 23. tabakayı Sultan III. Ahmed’e ayırarak 1730 yılına kadar getirmiştir. İsmet Efendi bu tarihten sonra vefat eden zatların biyografilerini Sultan I. Mahmud dönemine (24. tabaka) tahsis etmiştir. Bu tabaka 1143 (1730) – 1168 (1754) yılları arasında vefat eden 371 âlim ve şeyhin biyografisini bahis konusu etmektedir. 259 varaktan ibaret söz konusu eser bu hâliyle eksiktir. Zira eser yanmadan önce 1896 yılına kadar vefat eden şahısların hâl tercümesini içermektedir. Eser malum yangında yanmasaydı 34. tabaka olan Sultan II. Abdülhamid devrine kadar yaşayan âlim, şeyh ve bilginlerin biyografisi bugün elimizde kayıtlı olacaktı (Yıldırım 2021: 69-70).

Tekmiletü’ş-Şekâ’ik bir mukaddime, sebeb-i telif, asıl konu (biyografiler) ve hâtimeden müteşekkildir. Eserin asıl kısmını teşkil eden “biyografiler” bölümü iki başlık hâlinde tertip edilmiştir. Birinci başlık Sultan I. Mahmud devrinde vefat eden âlim ve bilginler, diğer başlık ise yine aynı hükümdar döneminde vefat eden zamanın şeyh ve mutasavvıflarını mevzubahis etmektedir (Yıldırım 2021: 41-42). Eserin dili diğer Şekâ’ik zeyillerine nazaran sade ve açıktır. İfadesinin en belirgin özelliği günümüz ansiklopedik madde yazımı anlayışına uygun olarak biyografisi verilen her şahıs için takdim cümlesine benzer kısa tanıtım cümleciği koymuş olmasıdır (Özcan 2001: 140). Eser Şekâ’ik-ı Nu‘mâniyye külliyatına ait Türkçe zeyillerin son halkasını oluşturması nedeniyle önemlidir. Ayrıca tasavvuf, edebiyat ve biyografi araştırmacıları için kaynaktır.

Tekmiletü’ş-Şekâ’ik’ın tek nüshası İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi Nu. TY 9290’dadır. Eser, Abdülkadir Özcan tarafından Şekâ’ik-ı Nu‘mâniyye ve Zeylleri başlığı altında faksimile neşir ve indeksiyle birlikte bu külliyatın beşinci kitabı olarak neşredilmiştir (Özcan 1989). Son olarak Prof. Dr. Derya Örs’ün editörlüğünde Şakâ’ik-ı Nu‘mâniyye Çeviri ve Zeyilleri Projesi kapsamında İsmail Yıldırım tarafından inceleme-metin-dizin şeklinde hazırlanmıştır (Yıldırım 2021).

Müellifin biyografisi için bk. “İsmet Efendi, Fındıklılı”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ismet-efendi-findiklili