Ömer Fuâdî’nin Şâbâniyye tarikatı şeyhleriyle ilgili bilgi verdiği eseri. Fuâdî, În Silsilenâme-i Hatîr li-Kâtibi’l-Hakîr Dervîş Ömer el-Fuâdî Hedâ’llâhu’l-Hâdî adını taşıyan Türkçe eserinde, silsilede yer alan sûfîlerin isimlerini zikreder; Halvetiyye tarikatının Şâbâniyye kolu silsilesini, Hz. Muhammed’den kendi şeyhi Kastamonulu Şeyh Şaban-ı Velî ve onun halifelerine getirir. Bununla birlikte; tasavvufun ortaya çıkışı, zikir, etvâr, ekvâr, edvâr gibi tasavvufî hâllerin varlığı, irşâd ve telkinin gerçekliği, şeyhlik mertebesi ve bu mertebenin silsile hâlinde olmasının mantığı gibi konuları da izah eder (Donuk 2020: 21). Silsilenâme’deki Şabâniyye silsilesi ise şöyledir: Hazret-i Cebrâîl, Hazret-i Resûl-i Ekrem, Hazret-i Ali, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin, Kumeyl ibn-i Ziyâd, Hasan-ı Basrî, Habîb-i ʿAcemî, Dâvûd-ı Tâî, Maʿrûf-ı Kerhî, Serî es-Sakatî, Cüneyd-i Bağdâdî, Mimşâd ed-Dîneverî, Muhammed ed-Dîneverî, Muhammed el-Bekrî, Vecîhüddîn el-Kâdî, Ömer el-Bekrî, Ebu’n-Necîb es-Sühreverdî, Kutbuddîn el-Ebherî, Muhammed en-Nehhâs, Şehâbeddîn Tebrîzî, Seyyid Cemâl, İbrâhîm Zâhid el-Geylânî, Ahî Muhammed, Pîr Ömer Halvetî, Ahî Mîrem, Hacı İzzeddîn, Pîr Sadreddîn, Seyyid Yahyâ-yı Bakûvî, Monla Pîr Erzincânî, Cemâl-i Halvetî Çelebî Sultân, Hayreddîn Tokâdî, Şeyh Şabân-ı Velî, Osman Efendi, Hayreddîn Efendi, Abdülbâkî Efendi, Muhyiddîn Efendi, Dervîş Ömer el-Fuâdî (Demirel 2018: 16).

Müellif, Silsilenâme’de; kendilerini âlimlerden ve salih kimselerden sayıp evliyalar hakkında su-i zanda bulunanların, bilgi sahibi olmadan “Bunların dinde aslı astarı yok!” deyip dervişlerin zikrine, halvetine, kisvesine, meşguliyetlerine dil uzatanların iddialarına cevap verir ve bu yergilerden dolayı kalbine şüphe tohumu düşenlerin şüphelerini gidermeye çalışır. Arapça ve Farsça tamlamalarla seçili bir üsluba sahip olan eser, mensur şekilde yazılmıştır. Fuâdî zaman zaman manzum örneklere, bahsettiği konularla ilgili ayet ve hadis iktibaslarına ve bunların izahlarına, misallere de yer vermiştir.

Türkçe kaleme aldığı Silsilenâme’de Fuâdî, Arapça bir Silsilenâme yazdığından bahseder. Buna göre Fuâdî, ilk olarak silsilesinde yer alan tarikat büyüklerinin âdâb ve erkânlarını anlatan Arapça bir silsilenâme yazmış, sonra umumun istifade edebileceği ve okuyanların dua etmesini umduğu daha basit bir dille, Türkçe bir silsilenâme kaleme almıştır. Fakat bu esere henüz rastlanılmamıştır (Demirel 2018: 41-42). Silsilenâme’nin nüshaları; Süleymaniye Kütüphanesi Hacı Mahmut Efendi Bölümü 2287/12 numarada (252b-260a varakları arasında), Milli Kütüphane 06 Hk 4933/1 numarada (1b-7a varakları arasında) ve Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yazmaları 19 numarada (9b-13b varakları arasında) bulunmaktadır. Demirel (2018), yüksek lisans tezinde Fuâdî’nin Türkçe risalelerini ele alırken bu eserine de değinmiştir.

Fuâdî'nin biyografisi için bk. “Fuâdî, Ömer”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/fuadi-omer