Şiban Han’ın 905/1499-1500 - 911/1505-06 yılları arasındaki hayatı ve savaşlarını konu alan mesnevi. 4447 beyitten müteşekkil eser, Muhammed Sâlih tarafından Çağatay Türkçesiyle kaleme alınmıştır. Eser aruz vezninin fe’ilâtün  / fe’ilâtün / fe’ilün  kalıbıyla yazılmıştır.

Şiban Han’ın Buhara seferi ile Harezm’i fethine kadar olan olayları ele alır. Devrin siyasi hayatının, halkın gündelik yaşayışının, savaş usullerinin gerçekçi bir biçimde anlatıldığı; konusu itibarıyla dönemin diğer mesnevilerinden ayrılan eserin kelime kadrosu epey zengindir. Özellikle bugün bilinmeyen yer adlarını ihtiva etmesi, tarihî şahsiyetler ve olaylarla ilgili detaylı bilgilere yer vermesi Şibanî-name’nin yalnızca edebî bir eser olarak değil bir tarih metni olarak da kıymetini artırmaktadır.

Eserin bugüne ulaşmış iki nüshası vardır. Avusturya Millî Kütüphanesi’nde 1156 numarada kayıtlı Viyana nüshası, fe’ilâtün / fe’ilâtün / fe’ilün  kalıbıyla mesnevi nazım şekliyle yazılmış, 226 varak ve 4447 beyittir. Tam ve minyatürlüdür. Macar Bilimler Akademisi Kütüphanesi’nde Török, Qu, 68 numarada kayıtlı 190 varaktan müteşekkil Budapeşte nüshası ise baştan ve sondan eksiktir. Bu yazmanın ilk 96 varağı Viyana nüshasından tamamen farklıdır. Son 94 varağı ise Viyana nüshasının 92-182 varaklarının sayfaları karışık, yer yer tekrar eden ve arada eksiklikler bulunan bir kopyasıdır. İlk 96 varaktaki metin ise aruzun feûlün / feûlün / feûlün / feûl kalıbıyla yazılmış eksik bir Şibanî-nâme’dir. Ancak; dil özellikleri, kelime hazinesi, Viyana nüshasının yazılmaya başladığı tarihten sekiz yıl kadar önceki olayları da içermesi ve metinde Muhammed Sâlih’ten üçüncü şahıs olarak bahsedilmesi ilk 96 varaktaki eseri başka birinin yazdığı ihtimalini kuvvetlendirmektedir. Viyana ve Budapeşte nüshalarında anlatılanlarda tutarlılık varsa da bazı detayların farklılaşması dikkat çekicidir.

Viyana nüshası, ilk kez 1885’te Vambery tarafından Almanca tercümesiyle yayımlanmıştır (1885). Melioranskiy’nin hazırladığı yayın ölümünün ardından Samoyloviç tarafından kaleme alınan uzun bir ön söz ile basılmıştır (1908). Eser, Özbekistan’da 1961’de Nasrulla Devran tarafından, 1989’da ise Kayumov başkanlığındaki heyet tarafından yayımlanmıştır (Karasoy ve Toker 2005: 29). Ülkemizde metnin tam neşrini giriş, tıpkıbasım, metin ve tercüme olarak Yıldız Kocasavaş hazırlamıştır (2003). Budapeşte nüshasını ise ilk kez Arife Ece Evirgen tanıtmış (2018) ve metin, inceleme, dizin bölümleriyle doktora tezi hazırlamıştır (2019).