Hümâmî’nin manzum mektuplardan oluşan mesnevisi. Sî-nâme, İranlı şair Emîr Hüseynî’nin Mantıku’l-Uşşâk’ının Türkçeye tercümesidir. 839/1435-36’da tamamlanarak Sadrazam Çandarlı Halîl Paşa’ya ithaf edilmiştir (Altun 1995: V). Sî-nâme'nin "Süleymaniye Kütüphanesi, Hacı Mahmud Efendi, nu. 3961/I; Bibliotheque Nationale, Ancien Fond Turc, nu. 304 ve British Museum Library, nu. Or. 11234"te kayıtlı olmak üzere bilinen üç nüshası vardır.

Mesnevi nazım şekli ile aruz vezninin "mefâ’îlün mefâ’îlün fe’ûlün" kalıbı kullanılarak yazılan Sî-nâme 1992 beyitten oluşmaktadır. İçinde iki tevhid, bir münacat, iki na’t ve bir de medhiyeye yer verilmiştir.  Dünyevî aşkın konu edildiği, âşık ve maşuk arasında geçen olayların yansıtıldığı eserde genellikle âşığın çaresizliği, zorlukları ve bu durum karşısında maşukun naz ve cefa ile karşılık vermesi üzerinde durulmuştur. 30 manzum mektuptan oluşan mesnevinin önemi Hümâmî'nin mektuplar arasında kendi gazellerine de yer vermiş olmasından kaynaklanmaktadır. Nitekim her mektup sonunda şairin kendi mahlasını zikrettiği gazeller bulunmaktadır (Altun 1995: III). 

Sî-nâme üzerine Özcan Temel (1982) lisans bitirme tezi, Mustafa Altun (1995) ise yüksek lisans tezi hazırlamıştır. Her iki araştırmacı da çalışmalarını yayımlamıştır (Altun 2017; Temel 2019).

Şairin biyografisi için bk. "Hümâmî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/humami