Halvetiyye tarikatının ikinci piri Seyyid Yahya Şirvânî tarafından tertib edilen Vird-i Settâr adlı eserin Ömer Fuâdî Efendi tarafından yapılan şerhi. Halvetiyye mensupları arasında yaygınlık kazanıp vird olarak okunan bu eser, üzerine en çok şerh yazılan vird unvanına sahiptir.

Vird-i Settâr, Allahu Teâlâ’nın “Settâr” ismiyle başladığı için bu isimle anılmıştır. Eseri üç kısma ayırmak mümkündür. Birinci bölümde Allah’a hamd, sena, dua ve istiğfar, ikincisinde Allah’ın sıfatları ve doksan dokuz ismi, üçüncü bölümde Peygamber Efendimize (s.a.s), ilk dört halifeye, Hz. Hasan ve Hüseyin’e, Hz. Peygamber’in amcaları Hz. Hamza ve Abbas’a, Muhacirîn ve Ensâr’a, Tabiîn ve Ahyâr’a salât ü selâm yer almıştır. Daha sonra Allah’a hamd, senâ, duâ, istiğfâr, Peygamber Efendimize ve diğer peygamberlere salât ü selâmla bitirilmiştir. Ömer Fuâdî’nin şerhinde de -tabii olarak- bu konular üzerinde durulmuştur. Ele alınan konu ve kavramlar âyet, hadis ve çeşitli kaynaklardan istifadeyle açıklanmıştır. Günümüz telakkisine uygun olarak faydalanılan kaynaklar belirtilmiştir. Açıklanan konu veya kavramların özelliğine göre çeşitli akâid-kelam, lügat, edebiyat, tarih, tefsir, hadis ve tasavvuf kitaplarına başvurulmuştur. 

Bu eser ve şerhi esas itibariyle tasavvuf alanına aittir. Bu nedenle ele alınan kavramlar vesilesiyle tasavvufun pek çok konu ve kavramına da değinilmiş ve açıklama getirilmiştir. Velayet-nübüvvet, marifetullah, hikmet, mürid-mürşid, zikir, fenâ-beka, nefis ve mertebeleri, tövbe, şeriat-tarikat-marifet-hakikat, rüya tabiri gibi konu ve kavramlar üzerinde durulmuştur. Nefsin emmâre, levvâme, mülheme ve mutmaine olmak üzere dört mertebesinden ve her mertebenin yedişer sıfatından bahsedilmiştir. Fuâdî bu konuyu Muslihu'n-Nefs adlı eserindeki şiirleri aktararak işlemiştir.

Eserde yer alan Anadolu’da İslam’ın ve tasavvufun yayılmasıyla ilgili tespitler de önemlidir. Buna göre Anadolu/Diyâr-ı rûm Osman Gazi ve beraberindeki gaziler tarafından fethedilince iman nuruyla aydınlanmıştır. Bu esnada âlim ve ve fâzıl kimseler de din ve devlete büyük destek vermiştir. 

Eserin dili sade ve üslubu akıcıdır. Sembol, mecaz ve hikâyelere yer verilerek halkın anlayabileceği tarzda yazılmıştır.

Eserin Süleymaniye Kütüphanesi, Resit Efendi, No. 1189 (vr. 1b-75b); Süleymaniye Kütüphanesi, Esad Efendi, No. 1734 (vr. 48a-93b); Süleymaniye Kütüphanesi, Hacı Mahmud Efendi,  No. 2287 (vr. 196a-229a) ve Millet Kütüphanesi, Ali Emiri Şry., No. 881 (vr. 1b-61b)'de kayıtlı olmak üzere dört nüshası tespit edilmiştir.

Eser hakkında 2006 yılında Hatice Karaçam tarafından yapılan yüksek lisans çalışması henüz basılmamıştır.

Fuâdî'nin biyografisi için bk. "Fuâdi, Ömer". Türk Edebiyatı Eserleri Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/fuadi-omer