Şeyh Sadullâh el-Halvetî’nin (ö. ?) isteği üzerine adı verilmeyen bir müridi (ö. ?) tarafından Bûsîrî’nin (ö. 1297?) Kasîde-i Bürde’si için yazılan mensur Türkçe şerh. Söz konusu eser, kataloglarda ve bazı kaynaklarda (Kâtip Çelebi 2014: II/1335, Sezer 1985: 245) hatalı olarak Şeyh Sadullâh el-Halvetî’ye atfedilmektedir. Şahin (1997: 77), Süleymaniye Kütüphanesi Hüsrev Paşa 599, Lala İsmail 728 ve Reşid Efendi 593’te kayıtlı nüshaların başında yer alan “Şerh-i Kasîde-i Bürde min te’lîfi Hazret-i fahrü’l-ârifîn kutbü’l-vâsılîn Şeyhzâde” şeklindeki ibareden hareketle şerhin, Sadullâh Efendi’nin oğlu tarafından kaleme alınmış olma ihtimali üzerinde de durmaktadır. Eserin birçok nüshasında her beytin şerhinin sonuna kendisinden “rahimehu'llâh” şeklinde bahsedilen Leâlî Ahmed b. Mustafa Saruhanî’nin (ö.1563) manzum tercümesinin eklendiği görülmektedir. Şahin (1997: 77) de şerhin tespit edilebilen en eski nüshasının 1026/1617 tarihli olduğunu bildirmektedir. Leâlî, 1563 yılında öldüğüne göre bu durumda eserin 1563 ile 1617 yılları arasında bir tarihte yazılmış olması gerekir.

Eserin mukaddimesinden yola çıkıldığında tam anlamıyla telif bir eser olmadığı, Farsça yazılmış bir şerhin muhtasar tercümesi olduğu anlaşılmaktadır. Eserdeki bazı cümlelerin Farsça olarak alınmış olması da bunu kanıtlar niteliktedir. Şarih, eserine başlamadan önce Bûsîrî’nin Kasîde-i Bürde’yi telif sebebini anlatmakta ve “Bu kasîdenin mefhûmı on fasl üzerinedür.” diyerek her faslın konusunu küçük bir fihrist dâhilinde vermektedir. Daha sonra şerhine başlayan şarih, kaynak şiirdeki her beyti bütün olarak şerh etmektedir. Şarih, kaynak beyitlerde izaha muhtaç gördüğü kelimeleri gramer yönünden (sarf, nahiv ve okunuşları açısından) açıkladıktan sonra “Ve beytin maʻnâsı budur/oldur ki” gibi ifadelerle anlamı genişletip ne anlatılmak istendiğini okuyucuya aktarmaktadır. Şarihin gerek duyduğu durumlarda bu açıklamalara ek olarak zaman zaman örnekleme yoluna da başvurduğu görülmektedir.

Eserin kütüphanelerde çok sayıda nüshasının bulunması ilk Türkçe şerhlerden biri olmasıyla ilgilidir. Eser üzerine Talal (2016) ve Taşdemir (2019) yüksek lisans tezi hazırlamışlardır.