İbrâhîm el-Ankaravî'nin klasik usûlle yapılmış Kasîde-i Bürde şerhi. 1508 yılında kaleme alınan Şerh-i Kasîde-i Bürde isimli eser, Anadolu Türkçesiyle yazılan mensûr ilk Kasîde-i Bürde şerhidir. Şârihin hayatı hakkında malumat ele geçmemiştir. Şârih, üslûp itibarıyla bazı kelimelerin Farsça karşılıklarını verirken; i‘râb kısmını ise Arapça olarak yapar. Ankaravî, şerhin Arapça kısmında basit bir dilci gibi hareket etmez; kelâm-ı kibâr istişhâdları, âyet ve hadîs iktibaslarıyla şerh alanını genişletir; böylece kırık mana tabir edilen parça parça / kelime kelime anlam vermenin kısmen de olsa ötesine geçer. Ayrıca beyitleri tek tek değil; iki, üç, dört beyit şeklinde alıntılayarak şerh eder.

İbrahim Ankaravî’nin üslûbu kısmen geçişli ve çok dilli olmakla birlikte, şerhin manaya bakan tarafı kendi ifadesiyle mahzâ Türkçe yazılmıştır. İbrahim Ankaravî’nin şerhinin kaynakçası, bir manada müellifin ilmî dünyasını ve şerhinin niteliğini de ele verir. Daha çok müfessirlerin ağırlığının hissedildiği şerhte, Horasanlı muhaddis Ebû Muhammed el-Huseyn Muhammed el-Ferrâ (v. 1102)’nın el-Kifâye fi’l-Kırâati’l-Beğavî isimli eseri, Arap dilbilgini Abdülkâhir Cürcânî (ö. 1078-79)’nin Delâ’ilü’l-İ‘câz'ı, Sühreverdiyye tarikatının kurucusu Şehâbeddîn Sühreverdî (v.1234)’nin Nuğbetü’l-Beyân fî Tefsîri’l-Kur’ân'ı, Endülüslü büyük müfessir Muhammed b. Ahmed Kurtubî (v. 1273)’nin el-Câmi‘ li-Ahkâmi’l-Kur’ân'ı, mütekellim, müfessir ve fakîh Fahreddîn er-Râzî (v. 1210)’nin Mefâtîhu’l-Gayb/et-Tefsîru’l-Kebîr'i gibi müellif ve eserlere atıfta bulunulmuştur. Ayrıca sahabe dönemi müfessirlerinden Abdullâh İbn Abbâs, yine onun talebesi Tâbiîn dönemi müfessiri Saîd b. Cübeyr, Mâtürîdiyye Mezhebi’nin kurucusu İmâm Ebû Mansûr Muhammed Mâtürîdî ve İmâm Gazzâlî’de eserde az da olsa kendisine atıfta bulunan âlimlerdir.

Eser üzerine Kenan Mermer bir çalışma yapmıştır (2020).