15. yüzyıl Çağatay şairlerinden Ahmedî’nin eseri. Mesnevî nazım şekliyle yazılmış manzumenin bilinen tek nüshası, Londra Biritish Museum'daki bir mecmuanın 321b-328b sayfaları arasındadır. Hacim bakımından küçük ancak edebî değeri yüksek olan Telli Sazlar Münâzarası, tanbure, ud, çeng, kopuz, rebâb, gıçek, kingir gibi telli sazlar arasındaki atışmaya dayanır. Eser, nesir hâlindeki kısa bir mukaddime ve 130 beyitten oluşan bir manzumeden meydana gelir. "Söz İbtidâsı" başlığını taşıyan (1-20. beyitler arası) mukaddimede konuya giriş yapılır. "Mebhas İbtidâsı Evvel Tanbûre Sözi" başlığı ile başlayan ikinci bölümde (21-108. beyitler arası) telli sazların birbirleriyle münazara ve mübahase yollu atışmaları anlatılır. "Kitâb Hâtimesi" başlığını taşıyan üçüncü bölümde (109-130. beyitler arası) ise eser tamamlanır (Eraslan 1986: 131-134).

Mesnevî, aruzun "müfte‘ilün müfte‘ilün fâ‘ilün" kalıbıyla yazılmış olup aruz hatası yok denecek kadar azdır. Sağlam bir üslup, kuvvetli bir ifade ve akıcı bir dile sahip olan eser, Çağatay Türkçesinin klasik öncesi dönemine ait dil özelliklerini taşımaktadır. Sembolik bir dilin kullanıldığı eserde sağlıklı bir toplum için insanların uyum içinde yaşamaları gerektiği görüşüne işaret edilerek toplumsal bir meseleye değinilmiş, böylece ifadesinin canlılığı ve güzelliği kadar dayandığı temel görüş bakımından da dikkat çekici bir eser hâline gelmiştir (Eraslan 1986: 134-135).

Telli Sazlar Münâzarası, Ergeş Rüstemov (1963: 299-305), Gönül Alpay (1972), Kemal Eraslan (1986) ve Andras Bodrogligeti (1987) tarafından yayımlanmıştır.

Şairin biyografisi için bk. “Ahmedî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ahmedi